Ze repeteren in een anti-kraakpand in Amsterdam en zijn bezig met hun tweede album dat deze lente verschijnt. Maar het liefst stappen de tien leden van de balkan- en klezmerband Klezmagic straks weer in hun oude camper om op pad te gaan. "We trekken van stad naar dorp en verzorgen dan spontaan een straatconcert. En dan moet je die blij verraste blikken zien van het publiek", vertelt trompettist Elsa Lubbers. Een portret van dit vrolijke muziekgezelschap in Culture Club van deze week.
Amsterdamse band Klezmagic droomt ervan om met camper op wereldtour te gaan - NH Nieuws
Klezmagic, de naam zegt het al. De magie van de klezmer, Jiddische feest en dansmuziek. Dat tref je volop bij Klezmagic. Voor hun muziek grijpen de jonge muzikanten terug op de klezmer en balkanmuziek, maar ze stoppen het in een eigen Amsterdams jasje.
"We spelen traditionals maar de laatste jaren ook steeds meer eigen nummers" vertelt violiste Joosje Holstein. "Zo hebben we een nummer over de woningnood in Amsterdam, dat Kraak heet. We hebben daar als jonge mensen allemaal mee te maken."
Trompettiste Elsa zingt een melancholisch nummer over een Amsterdamse straatmuzikant uit Oekraïne. "Hij verlangt terug naar zijn gloriedagen in Odessa toen hij mensen liet dansen op zijn muziek", vertelt Elsa "Die afwisseling van melancholie en vrolijkheid is typerend voor onze muziek."
Ontstaan van de band
Klezmagic ontstond 15 jaar geleden op de Muziekschool Amsterdam als initiatief van Emirhan Tuga, een Turkse klarinettist die de droom had om Nederlandse jongeren in aanraking te laten komen met Balkanmuziek.
Accordeonist Gijs is er bijna vanaf het eerste uur bij. "Ik zat in de gang te wachten bij mijn les en toen hoorde ik bijzondere muziek uit een van de oefenruimtes komen", vertelt Gijs. "Het bleek de klezmergroep van Emirhan te zijn. Toen dacht ik, dit is geweldig dit wil ik ook!" Een paar jaar geleden maakte Klezmagic zich los van de Muziekschool en ontwikkelde ze zich tot volwaardige band.
Tekst gaat verder na de foto
In de zomer trekken de leden van Klezmagic er met hun camper op uit en trekken ze door Nederland en andere Europese landen. "Dan komen we in een stad aan, parkeren de bus, laden de instrumenten uit en beginnen te spelen", vertelt Elsa. "Het is zo mooi om te zien hoe mensen dan reageren, de verrassing die je dan op de gezichten van mensen ziet, dat is het allerleukste."
De band is nu nog bezig met de laatste hand te leggen aan hun nieuwe album maar daarna willen ze graag weer op pad. Misschien een keer een wereldreis met de band? "Het lijkt mij geweldig" zegt Gijs. "Het zou ook kunnen. Met spelen geld verdienen om van te leven en dan weer verder trekken." Elsa vult lachend aan: "Maar ik denk wel dat we met zijn tienen in die camper gek van elkaar zouden worden!"
Expositie Een Ver Afgelegen Huis
In Culture Club ook een verslag van de expositie Een Ver Afgelegen Huis in de Vishal in Haarlem. De Texelse tweeling Sarah en Freya Eshuis spreken onder andere met kunstenaar en curator Luuk Wilmering.
"Een idee van een ver afgelegen huis vind ik spannend. Een collegakunstenaar vertrok op gegeven moment naar een ver eiland om daar schapen te gaan houden. Dat bracht me op het idee van dit thema", vertelt Wilmering.
Zelf maakte hij voor de tentoonstelling dioramas van statige 19e eeuwse panden in Parijs. "Het is een kille architectuur en er zitten vaak banken of verzekeringsmaatschappijen in deze panden. Ze zijn ontoegankelijk en daardoor ook ver weg", legt Wilmering uit.
Tekst gaat verder na de foto
Geluidskunstenares Elise 't Hart is geluidskunstenares. Zij doet veel met alledaagse geluiden zoals een krakende trap, tikkende klok, gerinkel van bestek of de drukknoopjes van een rompertje bij een kirrende baby.
Sarah en Freya vragen zich af wat dit met het thema Een ver afgelegen huis te maken heeft. "Mijn dochter is net twee geworden en dat geluid van de drukknoopjes en haar babygeluid hoort bij een periode die al weer voorbij is. Het is dus al weer ver afgelegen in tijd en een herinnering", legt Elise uit.
Ook de foto's die Wim Bosch gemaakt heeft van modelspoorhuisjes uit de jaren 50 hebben te maken met ver afgelegen in tijd. "Als je de huisjes ziet doet je dat denken aan je jeugd", zegt Freya. "Dat je op je zolderkamer zat te plakken en berglandschappen maakte voor de modeltrein." En Sarah vult aan: "Melancholie!".
De tentoonstelling Een Ver Afgelegen Huis in de Vishal In Haarlem is nog te zien tot en met 6 maart.
Culture Club bij NH Nieuws
In het nieuwe programma Culture Club gaat NH Nieuws op bezoek bij cultuurmakers uit onze provincie om ze te vragen naar hun drijfveren. Alle afleveringen van Culture Club zijn te bekijken op deze speciale pagina.