Ga naar Content

Vermissingen zijn van alle tijden: deze mensen uit of in de Noordkop zijn nooit gevonden

Deze week wordt in Scharwoude alles op alles gezet om de vermiste Sumanta Bansi toch nog te vinden. Eerder werd al naar het lichaam van de 22-jarige Surinaamse studente gezocht in het Robbenoordbos. Maar Sumanta is helaas niet de enige vermiste persoon; vermissingen zijn van alle tijden. Dit is een overzicht van alle mensen uit of in de Noordkop die om uiteenlopende redenen niet meer zijn teruggevonden.

Foto: NH Nieuws

Soms is een verdwijning raadselachtig, en soms is vrij duidelijk wat er moet zijn gebeurd. Maar als er dan toch geen lichaam is gevonden, blijft zo iemand vermist. Dit is het geval bij Thomas Emile Hallegraeff. De 32-jarige Zeeuw was in dienst bij het Amerikaanse bedrijf Zapata dat booreilanden exploiteert. Hij vloog 10 mei 1974 vroeg in de ochtend met een collega en nog vier anderen naar het booreiland Chaparall, 170 mijl ten noordwesten van Texel. Ze zouden daar alleen nooit aankomen. Onderweg brak een van de rotorbladen af, de helikopter raakte daardoor uit balans, kerosine stroomde uit de straalmotoren en het toestel vloog in brand.

Twee weken na de crash werd de helikopter geborgen. Drie van de inzittenden werden nog in het toestel gevonden, van de drie anderen was geen spoor. Een van hen was Thomas. Zijn werkgever uitte kort na het ongeval al wel zijn medeleven in een advertentie, maar ondanks alle pogingen is zijn lichaam nooit gevonden. Thomas was getrouwd en had een zoon.

Thomas Emile Hallegraeff - Foto: Politie

Raadselachtiger is de verdwijning van de 28-jarige Piet Beentjes uit Heemskerk. Hij is, onder vreemde omstandigheden, voor het laatst gezien op Texel. Op 27 april 1987 nam hij de laatste boot naar Texel. Hij had geen kaartje en liet een vreemde indruk achter omdat hij vlak voor aankomst in de veerhaven zomaar van boord af sprong. De daaropvolgende nacht werd hij aangetroffen in Den Burg, op een bank in de woonkamer van twee vreemde mannen. Zij gaven Piet droge kleding en stuurden hem weg. Daarna verdween hij van de radar.

Psychose

Piets zus Toos vroeg in 2016 opnieuw aandacht voor de zaak. Zij vond zijn verdwijning verdacht. "Er moet iets gebeurd zijn", zei ze. "Hij is midden in de nacht bij die twee mannen vertrokken met niet meer bij zich dan twee sleutels en een zonnebril. Is hij vermoord of in een psychose geraakt? Waar is zijn lichaam?" De politie ging al snel uit van zelfmoord, gezien de privéproblemen die hij had en zijn vreemde gedrag op de veerboot die avond. Na drie weken wordt het onderzoek stopgezet. "Hij spoelt wel aan, zei de politie tegen me", aldus zijn zus.

In 2017 ging de documentaire Piet is weg, over zijn vermissing, in première.

Lees ook

Een van de langdurige verdwijningen waar de laatste tijd veel aandacht voor is geweest, is die van de 18-jarige Tanja Groen uit Schagen. De vermoorde misdaadverslaggever Peter R. de Vries beschouwde het als zijn missie om deze vermissing op te lossen. Vlak voor zijn dood kondigde hij in een persconferentie aan 1 miljoen euro aan tipgeld te willen inzamelen, dat moest leiden tot de oplossing. Na zijn overlijden werd dit bedrag binnengehaald. Zijn dochter Kelly zet samen met een team aan mensen dit project van haar vader voort.

Wat was er ook alweer gebeurd in de nacht van 31 augustus op 1 september 1993? Tanja kwam uit Schagen en zou beginnen aan haar studie in Maastricht toen ze spoorloos verdween. Ze was naar een feestje van haar studentenvereniging geweest en ging op de fiets terug naar haar kamer in Groensveld. Ergens op die route moet ze zijn verdwenen. Er is nooit iets van haar teruggevonden, ook haar fiets en het liedjesboek dat ze bij zich droeg zijn verdwenen.

Niet weten

Haar ouders hebben de vermissing nooit kunnen verwerken. "Niet weten is het allerergste. Je wil zo graag weten wat er is gebeurd", zo vertelde Tanja's moeder Corrie Groen in 2018. "Waar is ze gebleven? Wie heeft haar wat aangedaan? Die vragen spelen alle dagen door je hoofd. Wij worden ook ouder en misschien komen we het wel nooit te weten. Dat benauwt me."

Foto: NH Nieuws

Van recentere datum is de vermissing van de 32-jarige Christiaan Weststeijn uit Amsterdam. Hij verdween in de middag van 6 januari 2010 uit de toenmalige psychiatrische instelling Noordduyne in Den Helder waar hij een week eerder was opgenomen. Christiaan werkte normaal gesproken bij een zorgboerderij op Texel (Den Hoorn), waar hij ook woonde. Maar vlak voor de kerstdagen raakte hij zo in de war dat hij moest worden opgenomen.

Het was buiten bar en boos toen hij verdween. Het weer was winters: met bevroren beken en paden die vol sneeuw lagen. Zorgelijk, vond een familielid, want 'hij kende het terrein niet'. Christiaan liep wel vaker weg, maar altijd was hij binnen 24 uur terug. Nu niet. Aanvankelijk was er de hoop dat hij, met het beetje geld dat hij op zak had, de trein naar Amsterdam had genomen. Maar ook werd niet uitgesloten dat hij verdwaald was of door het ijs was gezakt.

Hek verhoogd

Dat Christiaan überhaupt over het hek van de psychiatrische instelling kon klimmen en zo kon ontsnappen, vond zijn familie onbegrijpelijk. "Hij moest worden opgenomen omdat hij zo in de war was, dat hij een gevaar voor zichzelf was geworden. Dan houd je iemand toch extra in de gaten?" Na zijn verdwijning zijn de hekken verhoogd: "Kwestie van de put dempen nadat het kalf is verdronken", zo zei de familie daarover in 2020 tegen het Noordhollands Dagblad. De familie denkt nu dat Christiaan zelf een einde aan zijn leven heeft gemaakt door de zee in te lopen. Maar zeker weten doen ze het niet, want er is nooit een lichaam gevonden.

Om deze inhoud te kunnen zien, moet je cookies accepteren.

Sidney Lute uit Assendelft is al bijna vijf jaar vermist. Er zijn wel een aantal aanwijzingen over welke richting hij mogelijk op is gegaan, maar toch is hij nog altijd niet terecht. De toen 19-jarige jongen vertrok op 2 november 2016 lopend van huis. Aan zijn moeder Natasja had hij niet laten weten wat hij ging doen, wel maakte hij zich duidelijk klaar voor zijn vertrek. "Hij had zijn baantje opgezegd en ik vroeg hem wat hij nu wilde gaan doen," zei ze in 2019. Ze hoopte dat hij een opleiding ging doen. "'Of ik ga al m'n geld opmaken,' antwoordde hij half grappend. Een week later was hij weg, dus er zat toch een kern van waarheid in."

Sidney boekte twee keer een huisje voor hem alleen in Nederland, drie weken in Groesbeek en drie weken in Den Oever. Op 10 december 2016 is hij voor het laatst gezien in Den Oever. Hoewel Sidney naar zijn moeder appte dat hij 'op vakantie' was, had hij tegen de beheerder van het huisjespark in Den Oever gezegd dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zat.

Vrije natuur

De jongen hield van op zichzelf zijn en in de vrije natuur leven. Hij kocht in december 2016 een treinkaartje naar de plaats Colmar aan de voet van de Franse Vogezen. Bij zijn overstap in Straatsburg is zijn telefoon voor het laatst actief, daarna ontbreekt ieder spoor. Wat er met hem is gebeurd, is tot op heden een raadsel gebleven. Zijn moeder houdt rekening met meerdere scenario's: hij kan nog leven, maar hij kan ook zijn overleden. Ook sluit ze zelfmoord niet uit. "Ik hoop op duidelijkheid, dat ik weet wat er gebeurd is. Pas dan zal ik rust hebben."

Lees ook

💬 Wil je niets missen uit de Noordkop?

Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]