Moeder van Insiya 5 jaar na ontvoering: "Ik mis alles aan haar"

Op 29 september 2016 dringen drie onbekende mannen met veel geweld het huis van Insiya's oma in de Watergraafsmeer binnen om Insiya te ontvoeren. Een van de indringers wordt op straat door buurtbewoners overmeesterd, de twee anderen gaan er vandoor met Insiya.

Voor Nadia is het nog steeds onwerkelijk, maar een onveilig gevoel had ze al langer. In januari van datzelfde jaar doet de vader van Insiya namelijk al een eerste ontvoeringspoging, maar deze mislukt. In de maanden daarna heeft ze het gevoel dat ze in de gaten wordt gehouden. Ze doet aangifte en er worden zes GPS-trackers onder haar auto gevonden. Ondanks de aangifte blijft het stalken doorgaan en op die bewuste donderdagochtend ziet Nadia Insiya voor het laatst. "Ze zei nog: 'Tot zo mama."

Broodkorstjes bewaard

"Ze is weggerukt uit haar leven en ze hebben geweld gebruikt dus ik weet niet wat ze Insiya allemaal ook hebben aangedaan", vertelt Nadia emotioneel. De korstjes van haar boterham met pindakaas, die Insiya die ochtend aan het eten was, heeft ze nog lang bewaard. 

De ontvoerders hadden een draaiboek gemaakt om alles vlekkeloos te laten verlopen. "Mission continues at all times" stond erin geschreven, zo vertelt Nadia. Ook als oma een hartaanval zou krijgen of als Insiya te veel geluid zou maken. In het scenario stond uitgeschreven dat Insiya gedrogeerd zou mogen worden als het noodzakelijk zou zijn. 

Moeder-dochterdingen

Nu, vijf jaar later, kan Nadia  niet geloven dat Insiya nog steeds in India verblijft. Ondanks vele civiele- en strafrechterlijke procedures en overleg op hoog niveau. In 2018 krijgt Nadia de kans om via Skype haar dochter weer te zien. "Ze wist dat ik mama was en op dat moment ben je natuurlijk bezig met je kind. Dat moest vooral gezellig zijn. Insiya ging haar haar vlechten en toen zei ze: 'And now you do yours' en toen ging ik mijn haar vlechten. Dan ga je dus weer die moeder-dochter dingen doen." 

Na drie Skypesessies besluit vader het contact te stoppen en verdwijnt hij van de radar. Tot op heden heeft Nadia geen idee waar Insiya verblijft. De vader van Insiya hangt een gevangenisstraf van negen jaar boven het hoofd. 

Bij de vraag hoe ze omgaat met het gemis zegt ze: "Het is niet vol te houden. Ik kan ook niet vertellen hoe ik dat doe." Nadia blijft ervoor strijden dat haar dochter terug komt. "Wanneer zij terug is, dan hebben wij het nooit meer over 29 september 2016. Dan hebben wij het over de dag dat zij terug is gekomen en de dag dat zij haar rechten terug heeft gekregen. De dag dat wij kunnen spreken van 'dit is hoe gerechtigheid er uit ziet'."