Paratriatleet Geert gaat voor goud: 'Ik ken elke bocht, putdeksel en steen op straat'

"We hebben goede trainingen gedaan in de klimaatkamer, eergisteren het parcours goed verkend. Ik denk te weten dat ik elke bocht, elke putdeksel, elke steen op straat in mijn gedachte geprent heb zitten. Ook mijn materiaal is top, daar mag het niet aan liggen, nu nog het geluk hebben dat je geen pech hebt", vertelt een enthousiaste Schipper.

In 2016 won hij op hetzelfde onderdeel nog zilver op de Paralympische Spelen in Rio. Toen voelde het voor hem nog alsof hij per ongeluk de spelen had gehaald en er met zilver vandoor ging. "De trainingen zijn nu specifieker geworden, hard als het hard moet en echt rustig als het niet hard hoeft."

Blij met de airco

Sinds een aantal dagen is Geert nu in het Olympisch dorp, elke dag brengt hij een kort verslag uit op zijn eigen pagina op Facebook. Hij is erg blij met de airco in de gebouwen in het Olympisch dorp. "Buiten is het nu 36 graden, heel vochtig en het zonnetje staat nagenoeg de gehele dag recht boven je te branden."

Verder heerst een behoorlijke lockdown in de stad, zegt Geert. "Als we per bus naar de wedstrijdlocatie gaan, dan is het echt uitgestorven op straat." Verder heeft hij zelf vooraf aan zijn reis naar Tokio ook al drie weken in quarantaine gezeten in Sittard.

"Vanaf daar zijn we ook zonder tussen thuiskomst in het vliegtuig gestapt en hier aangekomen. Buiten de kamerdeur is het mondkapje op en heel vaak handen wassen en ontsmetten.  Constant zorgen dat je zoveel mogelijk wegblijft van andere sporters."

Het thuisfront ziet Geert de laatste weken dus vooral digitaal en morgenvanavond laat zullen ze klaar zitten voor zijn race. "Mijn familie komt in ieder geval even bij elkaar om samen te kijken. Het zal stil zijn langs het parcours zonder publiek, niet dat het mij uitmaakt tijdens de wedstrijd of er wel of geen mensen staan, maar een schreeuwende menigte rondom de finish maakt het wel een stuk mooier."

Geert hoopt morgennacht met goud naar huis te gaan. Maar als dat niet gebeurt:  "Ik blijf een nuchtere West-Fries. Zilver is ook mooi, maar als het brons wordt of wat anders dan is er iets goed misgegaan."