Profiel: Peter R. de Vries, de pitbull die zich niet liet muilkorven

De Vries werd in 1956 geboren in Aalsmeer en groeide op in Amstelveen. Zijn journalistieke debuut maakte hij als 22-jarige op de redactie van De Telegraaf. Hij werd daar algemeen verslaggever en volgde in 1983 de ontvoering van Freddy Heineken op de voet. 

Heineken-ontvoering

In de nasleep van die ontvoering woonde hij niet alleen zo’n beetje alle zittingen bij, maar zocht ook Heinekens ontvoerders Holleeder en Van Hout op in Frankrijk, waar ze waren aangehouden en vijf maanden in hotelarrest zaten. Uiteindelijk bundelde hij zijn kennis over de zaak in het boek De Ontvoering van Alfred Heineken, dat vanaf 1987 in de boekhandels lag en een ware bestseller werd.  

In 1991 besloot hij zijn werk als misdaadverslaggever op persoonlijke titel voort te zetten en verkocht zijn producties onder meer aan het Algemeen Dagblad en Panorama. Grote bekendheid verwierf hij met zijn televisieprogramma Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, waarin hij tussen 1995 en 2012 zaken behandelde. Hij spoorde daders op, maar legde ook juridische blunders bloot, door te bewijzen dat veroordeelden toch onschuldig waren. 

'Mooiste dag van mijn leven'

In die laatste categorie is de Puttense moordzaak zonder twijfel de bekendste zaak. Na acht jaar en meer dan veertig uitzendingen, slaagde hij er in 2002 in de twee veroordeelde mannen op vrije voeten te krijgen. Toen de politie zes jaar later op basis van een dna-match een nieuwe verdachte oppakte, noemde De Vries dat 'de mooiste dag van zijn leven’. 

Het was geen geheim, maar in 2003 werd opnieuw duidelijk dat De Vries ook goed bevriend was met Cor van Hout. Nadat de Heineken-ontvoerder in Amstelveen was geliquideerd, vroeg Van Houts familie De Vries op zijn uitvaart te spreken. De Vries ging op dat verzoek in, al zei hij in aanloop naar de begrafenis tegen AD er rekening mee te houden dat het 'opnieuw tot ophef zou leiden'. 

Joran van der Sloot

Tussen 2006 en 2008 stond zijn werk in het teken van Joran van der Sloot, die hij beschuldigde van medeplichtigheid aan de verdwijning van de Amerikaanse vrouw Natalee Holloway. Nadat De Vries claimde de zaak rond te hebben, trof hij Van der Sloot aan de talkshow-tafel van Pauw en Witteman, waar Van der Sloot een glas wijn in zijn gezicht gooide. 

Kogelbrief

Terwijl De Vries vrienden maakte door zich onophoudelijk vast te bijten in de zaken Tanja Groen en Nicky Verstappen, waren er ook mensen die zijn bloed wel konden drinken. Zo meldde een agressieve Willem Holleeder zich in april 2013 zich voor de deur van De Vries' Hilversumse woning, om verhaal te halen over de Amerikaanse verfilming van de Heineken-ontvoering. 

De Vries deed aangifte en Holleeder legde een verklaring af, waarin hij benadrukte dat hij in zijn beleving ‘niet bedreigend’ was geweest. Uiteindelijk kreeg Holleeder in maart 2015 46 dagen cel voor het bedreigen van De Vries, waarna Holleeders zus Astrid verklaarde dat haar broer De Vries wilde laten doodschieten, mocht het tot een veroordeling komen.  

Behalve indirecte ontving de misdaadjournalist ook directe doodsbedreigingen. Zo lag er in mei 2015 een kogelbrief op z’n deurmat, waarop hij tegenover NH Nieuws laconiek reageerde. "Ik ben inmiddels wel wat gewend, maar dit is geen alledaagse post", zei hij. In een tweet sprak hij zijn vermoeden uit dat de brief te maken had met zijn nieuwe televisieprogramma Internetpesters aangepakt. “Als je stalkers opspoort, word je zelf soms ook gestalkt.”

In mei 2016 stelde het OM dat Willem Holleeder, die toen al vastzat in de Extra Beveiligde Inrichting in Vught, opdracht had gegeven om zijn zussen Astrid en Sonja te liquideren, omdat ze in de jaren daarvoor belastend over hem hadden verklaard. Omdat De Vries Astrid en Sonja bijstond, stond ook hij op Holleeders dodenlijst. 

"Wij achten de uitgesproken angst van zus Astrid, dat getuigen iets zou overkomen, helaas niet ondenkbaar", zei de aanklager destijds. Tijdens die zitting bleek dat Holleeder een maand eerder was gearresteerd voor het beramen van de liquidaties.

Ridouan Taghi

Toch had niet alleen Holleeder het op De Vries gemunt. Ook Ridouan Taghi, hoofdverdachte in het Marengo-proces en destijds Nederlands most wanted, had Nederlands bekendste misdaadjournalist op z’n dodenlijst staan, zo zou de politie in 2019 hebben gewaarschuwd. 

"Ik denk zelf dat het te maken heeft met uitspraken over hem en zijn bende die ik heb gedaan in RTL Boulevard", speculeerde hij in datzelfde programma. "Ik heb nogal gehekeld dat John van den Heuvel een tijdlang niet kon aanschuiven en heb gezegd dat het belachelijk was dat zo'n gangster dat kon bewerkstelligen. En ik heb ervoor gepleit dat huurmoordenaars een levenslange gevangenisstraf moeten krijgen. Dat is niet in zijn belang waarschijnlijk."

Minister Ferd Grapperhaus zei daarop dat het ‘heel bitter’ was dat ‘taaie journalisten’ als De Vries en Van den Heuvel werden veroordeeld tot een ‘leven in een soort beveiligde cocon’.

Daags na De Vries’ verhaal in RTL Boulevard kreeg hij uitgerekend van Taghi zelf een bericht dat het verhaal over de dodenlijst op een misverstand zou berusten. "Kennelijk heeft hij het gevoel dit te moeten weerspreken, dat maakt het voor mij waardevol", aldus De Vries.

Feit is dat kroongetuige in het Marengo-proces Nabil B. sinds de liquidatie van zijn advocaat Derk Wiersum in september 2019 wordt vertegenwoordigd door advocaten Schouten en De Jong, en Peter R. de Vries zijn vertrouwenspersoon is. Vorig jaar waarschuwde de de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid dat Schouten en De Jong op een dodenlijst zouden staan, en dat ook De Vries gevaar zou lopen. 

Coldcase Tanja Groen

Recent besloot hij zijn aandacht weer te richten op een coldcase met een Noord-Hollands randje: de zaak van de sinds 1993 vermiste studente Tanja Groen uit Schagen, waar hij zich eerder in zijn carrière ook al in had vastgebeten. Met Tanja’s ouders aan zijn zijde maakte hij in een persconferentie bekend in samenwerking met stichting De Gouden Tip een poging te wagen een miljoen euro tipgeld in te zamelen voor de gouden tip in de zaak.  

Een paar dagen geleden werd bekendgemaakt dat de stichting meer dan een miljoen euro heeft opgehaald: namelijk 1.176.000 euro.