Illustrator Marit Törnqvist wil vluchtelingen met haar boeken hoop bieden

Het huis van de Amsterdamse illustrator Marit Törnqvist is een bron van inspiratie. Het staat in het centrum van de stad en binnen waan je je in een andere tijd. Het huis is ooit een winkel geweest en alles is nog in de originele staat. Aan de muur hangen schilderijen, eigen werk. Bekend is haar versie van de Westertoren, het uitzicht vanuit haar werkkamer op de bovenste verdieping.  

Bovendien, ook niet onbelangrijk voor haar werk, is het binnen stil. Heel stil. Zo wordt Törnqvist tijdens haar werk niet gestoord door opdringende stadsgeluiden. 

Törnqvist groeide op in Zweden, met een Zweedse vader en een Nederlandse moeder. Toen haar vader hoogleraar werd in Amsterdam, ze was toen vijf, verhuisde het hele gezin halsoverkop naar Nederland. Voor Törnqvist was dat een moeilijke tijd. Ze sprak geen woord Nederlands en had volgens eigen zeggen opeens 'geen taal' meer. "Ik verlangde veel naar Zweden", zegt ze nu.

Ze werd gepest door de andere kinderen, maar dat werd minder toen die zagen hoe goed de kleine Marit kon tekenen. Tornqvist had voor zichzelf een universitaire studie bedacht, net als haar ouders, maar een van haar leraren op de middelbare school 'dwong' haar om naar de Rietveldacademie te gaan. Het zou volgens hem zonde zijn om niks met haar tekenkwaliteiten te doen. 

Hoewel een kunstenaarsbestaan onzeker is heeft Törnqvist nooit om werk verlegen gezeten. Ze werkt al dertig jaar als illustrator voor schrijvers in Nederland en Zweden, van wie Astrid Lindgren, die ooit Pippi Langkous bedacht, verreweg de bekendste is. Törnqvist noemt haar tekeningen zoals ze zelf is: "Poëtisch en lieflijk, met grapjes erin, maar soms ook wel donker." 

Vluchtelingen

Het illustreren en schrijven van kinderboeken is een eenzaam bestaan: ze doet het in haar eentje op haar zolderkamer. Maar met haar werk probeert ze ook haar sociale gezicht te laten zien. Ze maakte zich boos, en is dat nog steeds, over de manier hoe er in ons land met vluchtelingen wordt omgegaan. 

"In 2015, toen de eerste golf van vluchtelingen naar Nederland kwam, ben ik veel naar AZC's geweest om met kinderen te tekenen. Ik was zo boos op de hekken om Europa. Ik dacht: dit is zo vreselijk. Hier komen kinderen die zo stuk zijn en die lopen hier tegen prikkeldraad aan als welkom. Dat wilde ik op de een of andere manier compenseren."

Ze stelde een bloemlezing in het Arabisch samen met het beste wat Nederland te bieden heeft: naast werk van haarzelf, ook verhalen van ondermeer Annie MG Schmidt en Toon Tellegen. Die boeken werden uitgedeeld aan Syrische kinderen in Nederland. Daarna volgden ook andere projecten met kinderen in ondermeer Zweden en Iran.

Tornqvist: "Ik weet niet hoe de kinderen het ervaren, want de boeken zijn echt Amsterdams. Maar dit boek is ook in Japan verschenen en die kinderen zagen het echt als een sprookjesplek." 

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen