Ga naar Content

Gerelateerde videos

'Mister Ajax' Sjaak Swart is nooit gestopt met voetballen

In de serie 'Iconen' voegen we iedere keer een nieuw portret toe aan de eregalerij van Noord-Hollandse grootheden. Deze week is dat Mister Ajax, Sjaak Swart. Hij is nooit gestopt met voetballen: zijn leven draait na al die jaren nog steeds om de bal.

Sjaak Swart had een dodelijke rechter - Foto: Anefo, Nationaal Archief

biografie

naam: Sjaak Swart

geboren: Muiderberg, 3 juli 1938

beroep: voetballer, spelersbegeleider, eigenaar sigarenzaak

bijnaam: Mister Ajax

erelijst: Europa Cup Landskampioenen 1971, 1972, 1973

Europese Supercup 1972, Wereldbeker 1972, 31 interlands

 

Sjaak Swart kan zich geen leven voorstellen zonder bal. Inmiddels de tachtig gepasseerd, speelt hij nog steeds wekelijks zijn partijtjes met voetbalvrienden. Allemaal jonger dan hij. "Ik ben nooit gestopt", vertelt Swart. "De honger naar de bal is gebleven. Ik weet niet van wie ik dat heb. Misschien iets van mijn vader, die was ook een goede speler."

Swart is ook nog steeds betrokken bij de wedstrijden van de old-internationals. Voetballen in het oranje doet hij niet meer, maar als coach aan de zijlijn bepaalt hij nog alles.

"Ik heb alle onderdelen van het voetbal onder de knie"

sjaak swart, voetballer

Hij bezit ook nog steeds het record van het aantal nieuwjaarswedstrijden tegen de Koninklijke HFC uit Haarlem. "Ik heb achttien keer gespeeld", zegt-ie trots. "En achttien keer gewonnen."

Kwaliteiten

"Ik heb alle onderdelen van het voetbal goed onder de knie", zegt Swart, als we hem vragen naar zijn kwaliteiten. "Het enige wat ietsje minder was, was mijn linkerbeen. Maar rechts was dodelijk. Echt dodelijk." Ook koppen kon Swart als de beste. Hij ergert zich dan ook aan hoe daar tegenwoordig op wordt getraind. Als voorbeeld neemt hij Ajax-spits Haller, die ziet Swart nog te veel ballen missen. "Daar waren kopballen bij die ik met twee winterjassen aan in het hoekie leg."

"Bayern München hebben we een keer een pak slag gegeven, met 0-5. Toen hebben ze echt om hun moeder geroepen" 

sjaak swart, voetballer

De beste van Europa

Een elftalfoto van het Ajax uit 1960. Moeiteloos noemt Swart zijn teamgenoten van toen: van Bennie Muller tot Co Prins. Het was het begin van iets moois, en het zou alleen maar mooier worden. De legendarische Rinus Michels trad een paar jaar later aan als coach en daarna kwamen de successen, eindigend met de Europa Cup voor Landskampioenen in 1971.

Daarna vertrok Michels naar Barcelona, maar Swart maakte de hattrick vol. Ook in 1972 en 1973 werd Swart met Ajax de beste van Europa. "Van dit Ajax was niet te winnen. Bayern München hebben we een keer een pak slag gegeven, met 0-5. Voor 50.000 mensen. Toen hebben ze echt om hun moeder geroepen." 

Wereldgoal

In 1972, in de halve finale tegen het ijzersterke Benfica, maakte Swart misschien wel zijn mooiste en belangrijkste goal; met het hoofd. Een perfecte vrije trap, zoals alleen Piet Keizer ze kon nemen, belandde op het pannetje van de inlopende Swart. De keeper was kansloos. "Ik kopte 'm keihard in de kruising." Het bleek achteraf het enige doelpunt in 180 minuten voetbal. Een gouden goal. "Er kwam na afloop een verslaggever naar me toe: 'Wat een goal!' zei hij. 'Ik moest toch die kant op', antwoordde ik. Dat vond-ie heel leuk." En Sjakie vindt het zelf ook nog steeds leuk, aan zijn gezicht te zien. 

"Wat wij met voetballen verdienden, nemen ze nu niet eens een corner voor"

sjaak swart, voetballer

Drie keer achter elkaar won Ajax de Europa Cup, maar slechts één keer speelden de Amsterdammers tegen de kampioen van Zuid-Amerika. De reden: dit soort wedstrijden eindigden altijd in een geweldige schoppartij. De enige keer dat Ajax wel om de wereldbeker speelde, in 1972 tegen het Argentijnse Indepeniente, was dat ook het geval.

"In de rust lagen er vijf van ons op een brancard", weet Swart nog, "van de schoppen en de muntstukken die je naar je kop kreeg. Dat was geen pretje daar. We hebben twee keer niet gespeeld. Gegarandeerd dat we die ook gewonnen hadden, maar we gingen niet omdat daar altijd vechtpartijen waren." Die ene keer won Ajax die beker dus wel. De terugwedstrijd in Amsterdam werd, na een gelijkspel in Argentinie, met 3-0 gewonnen in een volgepakt Olympisch Stadion.  

Afscheid

Na afloop van het seizoen 1972-1973 kreeg Swart een waardig afscheid: 60.000 man zwaaide hem uit in het Olympisch Stadion. "Een uitverkocht huis voor een afscheidswedstrijd. Dat was natuurlijk fantastisch", vertelt Swart. Als dank voor bewezen diensten kreeg de aanvaller bovendien de inkomsten mee van de wedstrijd tegen Tottenham Hotspur. Swart komt nog uit een generatie voetballers die een bijbaantje moesten hebben om rond te komen. Swart runde, net als zoveel andere collega's, een sigarenzaak. "Wat wij met voetballen verdienden, daar nemen ze nu niet eens een corner voor."

Vandaag de dag zijn de mensen Sjaak Swart overigens nog niet vergeten: "Als u weet hoe vaak me nog door oudere mensen een handje wordt gegeven. Dat ze zeggen: 'Wat hebben we toch genoten.' Dan geniet ik daarvan. Dat vind ik mooi."

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen.

Download de app

🔔 Blijf op de hoogte van nieuws uit jouw regio, download de gratis NH Nieuws-app via de App Store of de Google Play Store.