Dronken automobilist die slaapkamer van Wim en Tonny inreed voor de rechter

Een jaar later is er aan het huis niets meer te zien van het ongeluk, alles ziet er weer spic en span uit. Maar daar hebben Wim en Tonny wel hard voor moeten werken. Een half jaar lang stond hun leven op hun kop en de eerste weken na het incident waren ze letterlijk aan het kamperen in huis.  

"Je moet alle neuzen dezelfde kant op krijgen en hopen dat het allemaal lukt voor de bouwvak, want dat stond er ook aan te komen. Het was hectisch", vertelt Wim over de herstelwerkzaamheden.

Nuchter, maar ook zwaar

Het stel straalt zo op het oog de West-Friese nuchterheid uit, maar eenmaal pratende blijkt het ongeluk enorm veel impact op ze te hebben gehad. Wim: "We zijn altijd nuchter, van 'het komt wel weer goed', maar toch heb ik er wel last van als ik eerlijk ben."

Kijk hier hoe het Wim en Tonny een jaar later vergaat. Artikel gaat verder onder de video

Na het ongeluk sliep Wim tijdelijk boven, want hij was er nog niet aan toe om in de slaapkamer beneden te slapen. Hij nam de tijd om daar rustig weer aan te wennen en wilde dat tijdens een rustig weekend doen. "Ik kies zelf een moment, dat ik eraan toe ben." Vandaar dat de lockdown hem ook goed uitkwam.

Ook voor Tonny zijn de nachten niet altijd even makkelijk. "Je moet eigenlijk eens meemaken wat je hoort als je daar ligt. Al die scooters die langsrijden, mensen die praten. Als je eenmaal wakker bent is het moeilijk om te denken: het heeft niets met ons te doen, we gaan weer slapen."

'Van over je nek'

Wim en Tonny hebben het gevoel dat de verdachte er tot nu toe makkelijk mee weg is gekomen. Wim: "Als je dan ziet dat zo'n vogel de volgende dag híer in het dorp alweer in onze snackbar staat te zwetsen wat hij gepresteerd heeft, dan moeten de meeste mensen...", dan vult Tonny aan: "Over hun nek, zeg het maar gewoon op z'n West-Fries."

Artikel gaat verder onder de foto.

Ze hebben de man daarna ook niet meer willen zien of spreken. "Daar was ik niet klaar voor. Op één of andere manier was het voor mijn eigen verwerking beter om hem niet te zien", vertelt Wim. Ook zullen ze niet in de rechtszaal zitten vandaag. "Je moet het evengoed allemaal weer een plekje geven", sluit Tonny af. 

Wim: "Ik ga bijna met pensioen, nog zes weken werken en dan heb ik het gehad!" Tonny vult aan: "Dan gaan we af en toe lekker met het campertje weg. Dat gaat helemaal goed komen."