Ga naar Content

Niet gezonken wrak, maar te veel gewicht aan één kant van kotter werd Lummetje fataal

Hoewel het wrak van het in de Tweede Wereldoorlog gezonken stoomschip Ruth eind 2019 wel de aanleiding was van het zinken van viskotter UK165 (Lummetje), was dat wrak niet de oorzaak. Nadat een visnet bleef haken achter het wrak, probeerde de bemanning de netten los te krijgen. Dat ging mis: door de handelingen kwam er te veel gewicht aan één kant te liggen en kapseisde het schip. De twee Urker vissers overleefden het niet.

Foto: Inter Visual Studio / Leon Verra

Dat concludeert de Onderzoeksraad voor de Veiligheid, die vandaag de resultaten van het onderzoek naar het zinken van de UK165 heeft gepubliceerd. De raad adviseert om bij het goedkeuren van nieuwe viskotters meer aandacht te besteden aan de stabiliteit van de schepen. En dan met name op de momenten dat er meer gewicht aan één kant zit.

In de vroege ochtend van 28 november 2019 kwam de Urker viskotter UK165 in stormachtig weer voor de kust van Texel in de problemen. Er werd om 5.45 uur een noodsignaal verzonden, waarna een zoekactie werd opgezet. Nog diezelfde ochtend werd het schip op de bodem van de Noordzee aangetroffen, maar was er van bemanningsleden geen spoor. Een paar dagen later werden de lichamen van de twee vissers in de stuurhut gevonden.

Scheepswrak

De KNRM vreesde toen al dat het ongeluk door een wrak op de zeebodem was ingeleid. Nu blijkt dat te kloppen: 'Ten minste één van de twee netten bleef haken aan het wrak van het stoomschip Ruth', schrijft de onderzoeksraad in het rapport. Het zorgde alleen niet voor het kapseizen. 'Aan boord werd, conform de vaste procedures, onder andere eerst de bakboord giek een stuk opgezet en werd het bakboord tuig tot aan de giek gehesen. Doel was te voorkomen dat het bakboord visnet in de schroef terecht kwam.'

Lees ook

Het gevolg was dat er te veel gewicht op een kant van het schip kwam te liggen, een zogenoemde asymmetrische beladingstoestand. 'Uit het onderzoek is gebleken dat daarbij de stabiliteit van het schip gevaarlijk verslechterde, waardoor er bijna geen marge meer was om een onverwacht kenterend moment op te vangen. Uiteindelijk zorgde het plotseling losschieten van het stuurboord tuig en aansluitend het omhoog klappen van de stuurboord giek, voor het noodlottige kenterende moment.'

Niet goed op de kaart

Overigens bleek het wrak van het in 1942 neergeschoten en gezonken stoomschip Ruth niet goed op de scheepskaart te hebben gestaan. Er is onderzocht of dat heeft meegespeeld bij het zinken van de UK165, maar dat bleek niet zo te zijn, aldus de onderzoeksraad.

De reddingsoperatie had de opvarenden niet meer kunnen redden. De onderzoeksraad doet daarom geen uitspraak over de evaluatie van de acties van de Kustwacht en eventuele maatregelen die naar aanleiding hiervan zijn genomen. Wel staat in het rapport dat de Kustwacht 'relevante lessen' heeft geleerd die worden meegenomen.

Het Reformatorisch Dagblad maakte eind 2020 een documentaire over de bemanning van de UK165:

Om deze inhoud te kunnen zien, moet je cookies accepteren.

💬 Wil je niets missen uit de Noordkop?

Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]