Rosa Beesemer: "Dochter heeft laatste zin van overgrootvader op rug laten tatoeëren"

Haar vader Appie Beesemer zat in Maasbree ondergedoken en was na de oorlog wees. Haar moeder Betty Beesemer-Pappie en grootmoeder liepen naar Zwitserland om uit handen te blijven van de nazi's. Appie is drie jaar geleden overleden, Rosa's moeder Betty leeft nog. 

De 53-jarige Rosa is inmiddels gelukkig getrouwd en heeft zes kinderen uit een samengesteld gezin, vier zijn van haarzelf. "Ik ben een vrij modern mens, ben niet gelovig maar leer mijn kinderen wel het Joodse verhaal van mijn ouders. Ondanks dat ik ze verder vrijlaat blijft die oorlog maar hangen en dat is best zwaar."

Geen bijzondere betekenis

Juist omdat de oorlog zo onlosmakelijk verbonden is met haar familiegeschiedenis, heeft de datum van 4 mei geen bijzondere betekenis voor Rosa.  "Mijn moeder heeft er zoveel verdriet van, dat ze dat verdriet het hele jaar met zich meedraagt. "Het zijn hele verhalen", vertelt ze. "Het is niet zo maar twee minuten herdenken." Toch vindt ze het een goede traditie dat Nederland jaarlijks twee minuten stilstaat bij de oorlogsellende, zo liet ze ook weten in het NH Nieuws-panel herdenkingsonderzoek.

Het leed van de oorlog is een erfenis waar niet aan valt te ontkomen, meent Rosa. Maar haar ouders hebben het een mooie plek gegeven in hun opvoeding. "Ze zeiden dat de oorlog er nu eenmaal was en blijft. Maar laten we onze kinderen leren om respect te hebben en dat je er als mens mag zijn."

En dat geeft de Aalsmeerse op haar beurt ook weer door aan haar kinderen, ook aan haar 22-jarige dochter Xamira. "Mijn dochter heeft de laatste zin van een briefje van haar omgekomen overgrootvader laten tatoeëren op haar rug en daarop staat: "Ik blijf vol goeden moed!"

Kijkend naar de tegenwoordige tijd, steekt het Rosa dat sommige mensen in tijden van corona makkelijk roepen dat de maatregelen ten koste gaan van hun vrijheid. "Ik vind het een belediging naar mijn moeder en naar mijn vader toe, en naar de familieleden die niet zijn teruggekomen uit de oorlog. Mijn vader zou juist zeggen: 'Lechaim op alles wat leeft!'"