Twee jonge boerinnen, één missie: "Laten zien waar ons eten vandaan komt"

"Ik heb rechten gestudeerd en gewerkt op de Zuidas in Amsterdam", vertelt Ilse Boersen op de boerderij in Hippolytushoef. "Ik zat daar niet op mijn plek en toen heb ik bedacht wat ik met mijn leven wilde doen, wat ik echt leuk vond. Nou, dat was ijs maken en koeien. Toen heb ik mijn bonus-vader Wim gevraagd 'mag ik dat bij jou doen?' en hij was meteen enthousiast."

Ook Anoek Ursem begon aan een andere carrière voor ze varkensboer werd: "Ik deed een opleiding tot dierenarts-assistente. Daar ben ik mee gestopt, want dat was toch niet mijn roeping. Na een stage op een boerderij wist ik wat ik moest doen. Mijn partner zag een programma met varkens op tv en zei: 'Als jij dit mooi vindt, vind ik dit ook mooi'. We hebben toen ons nieuwbouwhuis verkocht en een vrijstaand huis in de polder gekocht met wat grond. Na twee maanden stonden de eerste varkens hier."

Dieren

Op de boerderij van Ilse worden elke morgen zo'n 100 koeien gemolken. Een klein deel daarvan wordt verwerkt tot ijs, yoghurt en vla. Anoek heeft op meerdere plekken in de polder rond Breezand haar varkens rond scharrelen. Ze kunnen de hele dag buiten zijn en snuffelen en knabbelen aan bijna alles wat ze kunnen vinden.

De jonge boerinnen merkten allebei aan hun omgeving dat er eigenlijk maar weinig kennis is over wat we allemaal opeten. "Ik merkte op de Zuidas dat mensen eigenlijk niet weten wat er op een boerderij gebeurt", zegt Ilse. "Veel leeftijdsgenoten weten eigenlijk niet waar het vlees vandaan komt. Ze willen het soms ook niet weten, dat komt dan te dichtbij", vertelt Anoek.

Corona

Op de melkveehouderij bij Hippolytushoef maakt Ilse haar eigen ijs, vla en yoghurt en verkoopt dat aan huis. Ook Anoek verkoopt haar varkensvlees zelf. Ze merken dat er wel wat aan het veranderen is bij de mensen.

"Ik heb het druk en ben daar heel blij mee", zegt Ilse. "De coronacrisis heeft daar wel aan bijgedragen. Er werd bijvoorbeeld een Facebookpagina met West-Friese stalletjes opgericht. Ik sta soms te kijken waar iedereen vandaan komt." Anoek herkent dat beeld: "Ik denk dat mensen bewuster zijn geworden over wat ze aan het doen zijn, wat we eten, gezond leven. De interesse is echt groter."

Beide vrouwen zijn nog maar net begonnen maar hebben al veel meer plannen voor de toekomst. "Ik heb een mooie droom. Ik hoop dat dit echt een bezoekboerderij wordt waar je kan uitleggen: 'Zo gaan we met de koeien om. Kijk hoe goed ze het hebben'. De regels zijn heel streng hier. Er wordt echt goed voor de dieren gezorgd", zegt Ilse Boersen.

"Het is de bedoeling dat de varkens straks echt niet meer uit de polder zijn weg te denken", legt Anoek Ursem uit over haar plannen. "En dat ze lekker akkers leeg gaan vreten. Dat ze bij particulieren staan als een zogenaamd huisdierproject. Dat daar een stuk educatie voor kinderen aan vast zit. Ja, zo willen we het verder laten groeien."