"Haarlemser dan dit krijg je het niet", aldus Beukenkamp. "De Blauwe Tram is ontworpen in Haarlem en heeft er altijd rondgereden." Bij een las- en constructiebedrijf in het West-Friese dorp Winkel wordt zijn 'Nieuwe Blauwe Tram' als een bouwpakket in elkaar gezet. Over een paar weken wordt het stalen gevaarte overgebracht naar de Haarlemse Waarderpolder, waar de 'finishing touch' plaats zal vinden.

Beukenkamp is railinspecteur en weet alles over de historie van de Nederlandse treinen en trams. Toen hij nog een tiener was, hoorde hij voor het eerst over het ontwerp en de bouw van de Blauwe Tram. De Haarlemse rijtuigenfabriek Beijnes was daar verantwoordelijk voor. "Het ontwerp was heel uniek. Tot dan toe werden de trams zwaar 'geklonken', met klinknagels in elkaar gezet. Of ze hadden wel een stalen frame, maar dan was de koets weer van hout. Dit werden de eerste volledig stalen spoorvoertuigen, volledig in elkaar gelast. Het was een kentering in de wagonbouwtechniek." Het ontwerp van de Blauwe Tram diende later als basis voor de bouw van vele andere trams.

Bedacht in het ziekenhuis

In de jaren zestig belandde de tram op de schroothoop. Beukenkamp liep altijd al met het idee rond om hem ooit te laten herbouwen, en dat kwam zes jaar geleden in een stroomversnelling. "Ik was toen ernstig ziek en kon niets anders dan 'denken' in mijn ziekenhuisbed. Toen ben ik dit hele project in mijn hoofd gaan uitwerken." Met succes, want zijn plannen kregen veel steun, fondsen en particulieren wilden graag meebetalen en de zeer gedetailleerde bouwtekeningen bleken nog in de archieven van het Spoorwegmuseum te liggen. Zijn droom kon tot uitvoering worden gebracht.

Het model dat nu in Winkel wordt gebouwd, is de A619/A620, oftewel een 'tweelingstramstel'. Het is het allerlaatste 'Blauwe Tram'-model en werd in 1932 ontworpen. Hij reed tussen Haarlem en Leiden en later ook richting Scheveningen. Het vernieuwende bij dit model is dat de twee wagons via een bewegende sluis aan elkaar vastzitten. Daar kon je als passagier dus gewoon doorheen lopen. Er was plek voor 46 zittende en 78 staande passagiers. 

Erik Broersen is de projectleider van de herbouw en volgt daarbij nauwkeurig de oorspronkelijke tekeningen uit 1932. Daar zijn nu op de computer, ter aanvullling, ook 3D-tekeningen van gemaakt. "Ik doe het in stukjes en ben begonnen met het chassis, daarna de wanden en uieindelijk hebben we 'het doosje' in elkaar gezet", lacht Broersen. Het is voor hem ook de eerste keer dat hij een tram aan elkaar last. "Superleuk en zoiets kom je niet dagelijks tegen natuurlijk."

Het interieur zal voor een deel gereconstrueerd worden, maar gedeeltelijk ook origineel zijn. Gelukkig konden enkele brutale tramliefhebbers nog stoelen en andere onderdelen van de schroothoop 'stelen' en daar plukt Beukenkamp nu de vruchten van. "Hij wordt voor 98 procent hetzelfde, er zijn toch wat moderne eisen waar je niet aan kan voldoen. Vroeger mocht je in het achterste deel roken, dat mag nu niet. De asbakken zullen we wel plaatsen."

Het duurt nog wel even voordat de tram echt gaat rijden. Dat zal dan in Den Haag gebeuren, want in Haarlem ligt geen tramrails meer. Overigens wordt daar momenteel wel weer gediscussiëerd over de herintrede van de trams in de stad. Beukenkamp hoopt van harte dat de tram op een dag weer door zijn stad zal rijden, maar een eerste rit in Den Haag wordt ook zeker genieten. "Het wordt een vervulling van een levenswens. Een droom wordt vijftig jaar later werkelijkheid, dat is geweldig."