Wicky verloor haar vader door moord en helpt nu andere nabestaanden: "Praten helpt"

Martin was op 30 januari 2002 even na middernacht op straat op de hond uit te laten. Vlakbij zijn huis aan de Admiraal de Ruyterlaan wordt hij vanachter neergestoken. Hevig bloedend werd Martien op de plek des onheils nog gereanimeerd door mensen van de ambulance en politie, maar de hulp mocht niet baten: Martien overleed later die nacht in het ziekenhuis. 

Waarom juist haar vader het slachtoffer werd van een steekpartij, weet Wicky tot op de dag van vandaag niet. "Dat is een groot raadsel", verzucht ze op NH Radio. "We weten er niet veel over, behalve dat het een jonge jongen geweest schijnt te zijn. Het idee dat de dader van de moord op mijn vader nog ergens rondloopt, is beangstigend. Ik probeer niet aan die angst toe te geven. We weten dat er ergens iemand rondloopt die mijn vader vermoord heeft. Het zou iedereen kunnen zijn. Het wrange vind ik ook dat hij wel weet wie ik ben, want ik heb in het verleden in de media heel vaak een beroep op hem gedaan en gevraagd of hij zich wil melden. Dat hij dat nog steeds niet gedaan heeft, vind ik echt afschuwelijk."

De kans dat Wicky de moordenaar van haar vader op straat tegenkomt in Hilversum, is er nog altijd. "Ik heb meteen na de moord wel een knop proberen om te zetten. Dat als ik op straat loop, ik niet iedereen als moordenaar zie. Dat probeer ik echt achter me te laten, hoe moeilijk ook."

Wicky heeft nog altijd goede hoop dat de moord op haar vader ooit opgelost wordt, met dank aan steeds modernere technieken. "Ik heb ook altijd het gevoel dat het nog eens opgelost gaat worden", zegt ze. "Ik heb de hoop dat dna-onderzoeken ons ooit naar de dader gaan leiden, maar ik heb ook nog steeds de hoop dat de dader of iemand die de dader kent zich meldt. Die hoop blijft altijd levend."

Wicky vraagt al jaren aandacht voor de zaak van haar vader. Bekijk hier een eerdere reportage met haar. Tekst gaat door onder de video.

Onopgeloste zaken

De moord op Martien van der Meijs is absoluut niet de enige moord die tot op de dag van vandaag niet opgelost is. Nederland telt vele 'cold cases'. "Er zijn meer dan duizend onopgeloste moorden", weet Wicky. "De zaak van mijn vader behoort tot de 6 procent waar veel media-aandacht voor geweest is, maar voor 94 procent van deze onopgeloste moorden was en is die er niet. Voor elke zaak moet die aandacht er zijn."

Wicky heeft het tot haar missie gemaakt om aandacht te vragen voor deze zaken. Dat doet ze met vele andere nabestaanden van onopgeloste moordzaken. "Het is goed dat zulke zaken nu steeds meer aandacht krijgen. Dat zien we en dat voelen we. We kunnen als nabestaanden ook meepraten en meedenken. Dat is goed voor ons, om ook vooruit te kunnen met z'n allen."

Meer slachtoffers

Wicky is een van de drijvende krachten achter de Federatie Nabestaanden Geweldsslachtoffers. Het helpt haar het verlies van haar vader te verwerken. "Het helpt me vooral om zijn dood te verweven in mijn leven, maar het geeft me ook de kracht om er iets zinvols uit te halen. Op de tweede draaidag van de film was het ook zijn sterfdag en toen had ik echt het gevoel dat zijn dood niet voor niets is geweest, niet zinloos. Waarschijnlijk zit hij nu achter me en helpt hij me met wat ik moet doen in het leven. Zo voelt het wel."

Met de federatie probeert Wicky de nabestaanden met elkaar te verbinden. Dat gebeurt onder meer laagdrempelig. "We hebben al een paar jaar een Facebookpagina, waarop nabestaanden elkaar kunnen opzoeken en hun verhaal kunnen delen. Je kunt dan misschien denken dat dat een jankpagina is, maar dat is het absoluut niet. Het is voor nabestaanden belangrijk dat ze met elkaar praten, voor de verwerking. We voelen elkaar goed aan, omdat we begrijpen wat we hebben meegemaakt. We willen ook laten merken dat het absoluut niet raar is dat zo'n moord, en al de vragen die je er over hebt, je zo lang blijft bezig houden. Maar dat ook de angst die je zelf hebt heel normaal is."

Nieuwe daders

Het praten met lotgenoten is voor Wicky en vele anderen erg belangrijk, maar Wicky heeft ook nog een andere missie: potentiële daders van geweldmisdrijven wakker schudden. En daarbij geldt het aloude credo: voorkomen is beter dan genezen. Daarvoor richten Wicky en vele anderen zich vooral ook op jongeren. "We willen laten zien dat het niet normaal is om met een mes op straat te lopen. Want dat is het ook niet", vertelt Wicky.

"Maar we richten ons ook op ouders. We denken dat heel veel ouders bijvoorbeeld niet weten dat hun kind met een mes op zak loopt. Dat ze hun kind te rooskleurig bekijken. Met onze verhalen hopen we ouders ook te prikkelen om met hun kinderen te praten. Het hoeft ook niet op een verwijtende toon, maar we maken geweld daarmee wel bespreekbaar. Daar begint het."