Extra stro of een kacheltje: alle beesten in Artisklas zitten er warmpjes bij

“Kijk”, zegt dierentuin-voorzitter Ames, "daar zie je in de sneeuw de voetstapjes van de Noord-Amerikaanse wasbeer." Hij vertelt dat de wasberen de kou redelijk goed doorstaan, al hebben ze zich er wel op aangepast door in winterrust te gaan. "Dat betekent veel slapen, eten en nog meer slapen. Zo af en toe komen ze naar buiten om te drinken." In tegenstelling tot de winterslaap, worden dieren in winterrust wel soms wakker om te eten of te drinken. "Maar", zegt Harald, "dat is vandaag alweer een aantal dagen geleden."

Tussen het stro in het warme verblijf liggen vijf zwartgrijze vachtbolletjes. Een van de wasberen is wakker geworden, komt even poolshoogte nemen om vervolgens weer terug te keren naar dromenland. "Het is daar binnen een stuk warmer dan hier buiten”, zegt Harald, "je zou er toch zo bij gaan liggen.”

De meeste dieren passen zich eenvoudig aan de winterse omstandigheden aan, vertelt de voorzitter. Zo stroomt er 's winters bij velen extra bloed naar hun voetzolen, om hun pootjes warm te houden. Toch krijgen veel dieren ook wat hulp om warm te blijven. "We doen een paar kleine aanpassingen", zegt Ames. "Wat meer stro in de slaapverblijven en nachtkisten." Voor de zebramangoesten uit Afrika gaat de kachel zelfs aan. "Het is daar 18 tot 20 graden binnen, dus die zijn daar niet weg te slaan. De rest van de dieren krijgt wat meer stro, en daar kunnen ze het prima mee doen, geen probleem." 

De beesten zijn een beetje in de war

In het verblijf van de nandoes, kleine loopvogels, komen twee nieuwsgierige loopvogels hun warme slaapverblijf uit als Harald met de bak voer aan komt lopen: “De beesten zijn nu wel een beetje in war. Normaal zet ik hun voedsel bij de ingang van het buitenverblijf, nu leg ik het neer bij hun overdekte slaapplek. Dat is toch het minste wat je kunt doen voor die beesten, al kunnen ze best tegen deze kou. Ze komen uit Argentinië, tegen Patagonië aan en daar kan het behoorlijk koud worden.”

Ook voor de kleine dierentuin is de coronacrisis een lastige periode. In 2020 moest de dierentuin veertien weken dicht en dat heeft er toch ingehakt. Zo moest geld dat eigenlijk bedoeld was voor de bouw van verblijven worden gebruikt om voedsel te kopen.

Toch is het voortbestaan nooit in gevaar gekomen. "Nee, gelukkig niet", zegt de voorzitter. "We hebben ontzettend veel giften en donaties mogen ontvangen van mensen die ons spontaan gingen ondersteunen. Dat vonden we echt een mooi gebaar.” Ook draait de zoo volledig op vrijwilligers dus loonkosten hoeven niet te worden betaald. Daarnaast heeft de dierentuin een aantal vaste voedseldonateurs als de plaatselijke supermarkt, slager en bakkerij die eten leveren voor de dieren.

Tijd voor de lente

Alle dieren zien wel weer uit naar het warmere lenteweer. “Tja”, lacht Harald. “Al kunnen de meesten dit weer redelijk goed aan, de zon is zeker meer dan welkom. Net als de mensen en kinderen die nu niet mogen komen. Het zou echt leuk zijn als we straks weer gewoon kunnen draaien. Dat is leuk voor de bezoekers, maar ook voor de dieren.”