Remy en zijn vrienden: leeuwen in training voor verhuizing naar Afrika

Leeuwenman Bakari en zijn vrouwen Jessy, Sarabi en Dumi zijn straks als eersten aan de beurt om naar de splinternieuwe opvang in Zuid-Afrika te vertrekken. Straks inderdaad, want vanwege corona  moeten ze voorlopig nog even geduld hebben.

Dierverzorger Jurjen laat de dieren wel alvast wennen aan hun reiskist. Wij mogen er bij zijn als het Jessy's beurt is. Volgens Jurjen is zij de makkelijkste van allemaal. Veel zorgen maakt hij zich overigens ook niet over de andere leeuwen uit de groep: "Ze hebben meer dan tien jaar in het circus gezeten. Ze gingen de eerste keer al met vier poten de kist in." En dat blijkt te kloppen. Zodra Jurjen het luik opendoet, loopt Jessy zonder aanmoediging de kist in. Dat Jurjen een paar lekkere stukjes vlees heeft meegenomen, helpt natuurlijk wel. 

Jurjen is blij dat het trainen zo voorspoedig gaat, anders moeten de dieren worden verdoofd. "Als het moet verdoof je ze, maar dat is voor niemand een prettige ervaring. Het is voor hun heel naar, want ze hebben een hekel aan de dierenarts en een hekel aan de blaaspijp. Ze gaan dan ontzettend lopen stressen." En Jurjen zelf zit er ook niet op te wachten, want Bakari is "loeizwaar". Die verplaats je niet zomaar. "Dit is de beste oplossing", zegt Jurjen. "Ze stappen de kist in. Het is even een stressmomentje, dan gaat de kist dicht en kunnen ze er niet meer uit. Daarna gaat het al snel goed. Als je het een beetje goed aanpakt heb je ze binnen tien minuten in de kist."

Onzekere factor

Als je de leeuwen moet verdoven duurt het zeker een half uur voordat ze platliggen. Daarna moet je dus nog met ze gaan sjouwen en krijgen ze nog een prik om weer wakker te worden. De enige onzekere factor is: hoe reageren de andere leeuwen als een van hen in de kist zit en wordt weggereden. "Het is een gokje", zegt Jurjen, "maar we hebben geen andere keuze."

Bakari is een machtige leeuwenman, maar wel een machtige man zonder manen. Ooit had hij een flinke bos haar, maar zijn manen verdwenen na zijn castratie.  Jurjen: "De manen vallen geleidelijk uit. Dat zal toch te maken hebben met testosteron. Hij heeft nog wel donkere schouders, je kan zien dat er iets gezeten heeft op die plek. Maar het haar zelf valt uit."  Voor zijn castratie was Bakari niet prettig in de omgang.

Rustiger na castratie

"Bakari heeft nu al veel pit. Hij is ook niet aardig naar zijn dames als hij chagrijnig is", zegt Jurjen. "Het was beter dat hij gecastreerd werd, daar werd 'ie rustiger van. Sindsdien heeft iedereen een aanzienlijk beter leven, want het is wel een mannetje. Als hij chagrijnig is, mag de hele wereld het weten. "

Kijk hier voor meer afleveringen van Remy en zijn vrienden