Ga naar Content

Verslaggeving 'heel dichtbij maar op afstand' is soms even knutselen

NOORDKOP - 'Als verslaggever kom ik graag bij de mensen thuis' zou ik bijna willen schrijven, maar dat was nu niet altijd even gemakkelijk. Dit jaar maakte het vak van reporter nog een tandje interessanter dan het al was. Want hoe krijg je mooie verhalen als je niet dichtbij mag komen? 

Foto: Peter Wittekoek (PeWi Nieuws)

Mijn naam is Matthijs Gemmink en ik werk bijna 18 jaar voor NH Nieuws, voornamelijk in de noordelijke helft van de provincie. Er zijn in die periode best grote verhalen voorbij gekomen maar geen enkel nieuwsfeit wist een heel jaar te domineren, tot nu. Links- of rechtsom had alles met corona te maken.

Toen in maart de virusbom barstte, was het snel even schakelen De eerste actie was de aanschaf van een verlengstok om mijn microfoon aan te monteren. Afstand houden werd een ding. Je merkte dat alles onwennig was. Mensen die ik interviewde bleven eerst op grote afstand staan maar na een paar minuten praten, kwamen ze al snel weer heel dichtbij.

Wat mij erg is bijgebleven is de onzekerheid en onduidelijkheid waar ondernemers in die eerste periode mee te maken kregen. Wie mocht er wel of niet open blijven. In de Noordkop is toerisme één van de grote economische peilers en vanuit een aantal campings kwam de roep om eenduidig beleid. Ook de veerkracht werd duidelijk want na een slechte seizoenstart hielp de warme zomer de ondernemers weer naar een positiever resultaat. Ook na de bouwvak bleef het druk...

Tekst gaat verder onder de video

Nog altijd druk op campings langs de kust: "Dit hebben wij nog nooit meegemaakt" - NH Nieuws

Door corona is de herdenking van 75 jaar vrijheid in de schaduw komen te staan. Toch werd er op veel plekken in de regio stil gestaan. Bij het 'Gat in de dijk' bij de Wieringermeer werd een nieuw monument onthuld. In Slootdorp werd een gedenkteken voor verzetsman Catrinus Douma opgericht en bij Wognum werd A.C. de Graaf herdacht.

Het zijn allemaal indrukwekkende verhalen over moedige mensen in een ongekend zware tijd. De persoonlijke geschiedenis van Ad den Haan uit Den Helder maakte grote indruk op mij. Hij vertelde, vlak voor de jaarlijkse herdenking van de Japanse capitulatie, over de kracht van zijn moeder die hem en zijn zusje door de oorlog wist te loodsen.

Tekst gaat verder onder de video

'Dat beeld van mijn moeders ogen, de wanhoop, de honger, die machteloosheid, dat vergeet je nooit meer' - NH Nieuws

Terwijl het jaar voort raasde en de coronamaatregelen elkaar steeds sneller leken op te volgen, bleef er nog een verhaal constant opduiken: de Wieringermeer. Al vanaf het begin van dit jaar kwamen bewoners van de polder in opstand tegen alle veranderingen in het gebied: de windmolens van het grootste windpark op land en de uitbreiding van de datacenters. Het begon met het verzet tegen het gebiedsplan, nu staat de omgevingsvisie ter discussie. Ook de komende tijd zal er nog genoeg over de polder gesproken worden.

Het viel me op hoe snel we ons kunnen aanpassen. Een verslaggever die met een lange hengel een microfoon voor je gezicht slingert is inmiddels alweer heel normaal. Geen handenschudden was in het begin wat ongemakkelijk als je op een afspraak kwam, inmiddels is het heel normaal. Een interview via Zoom of Facetime is inmiddels ook gesneden koek. Toch hoop ik dat we komend jaar weer dichtbij elkaar kunnen komen zonder geknutsel en gekunstel. Gewoon weer verhalen maken echt van dichtbij.

💬 Wil je niets missen uit de Noordkop?

Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]