2020 door de ogen van regioverslaggever Jasper

Na mijn wintersportvakantie eind februari ging ik vol frisse moed weer aan de slag, maar net als de rest van de redactie voelde ik het ook: dit gaat een heel apart jaar worden.

Niets bleek minder waar: ik was niet meer vrij om in en uit te lopen op onze redactie in Amsterdam zoals ik dat gewend was, een uitschuifstok voor mijn microfoon behoorde ineens tot mijn standaard uitrusting en natuurlijk moet ik sindsdien anderhalve meter afstand houden. Aan het begin van alle ellende moest ik mensen er nog op attenderen als ze te dichtbij kwamen, tegenwoordig is iedereen uiterst alert op het bewaken van die afstand. 

Het meest aangrijpende verhaal van afgelopen jaar was voor mij de veroordeling van de twee minderjarige daders, die Hoofddorper Tom een aantal dagen voor zijn pensioen hebben doodgestoken. Bij de rechtbank in Haarlem was ik met cameraman Michael aanwezig om de uitspraak te filmen en reacties op te halen van de persrechter en de advocaat van de nabestaanden. Toen ik op de tribune, boven de zaal, achter het glas plaatsnam, zag ik die twee jonge jongens binnenkomen. Dat had een enorme impact op mij: ik vond het nog steeds heel moeilijk te bevatten dat deze twee jongens hiertoe in staat zijn geweest. 

Sinds de corona-uitbraak is voor mij gebleken dat mensen ontzettend creatief kunnen omgaan met de situatie. Zo heb ik een reportage gemaakt over een zzp'er die voor andere zelfstandigen maaltijden maakt, en over Marc uit Aalsmeer die zijn werk als cateraar en thuiskok tijdelijk aan de kant heeft gezet voor werken in de bouw. 

Er waren meer mooie lichtpuntjes: Na de eerste lock-down mocht in mei voor het eerst weer bezoek langskomen bij het Zonnehuis in Amstelveen. Toen John zijn 94-jarige moeder kwam bezoeken, mocht ik meekijken. Dat was ontzettend ontroerend en de afstand tussen hen was heel erg voelbaar door het grote plastic scherm in de kamer. Desondanks deed het John zichtbaar goed: hij was opgelucht om te zien dat zijn moeder in goede doen was. 

Vlak voor de feestdagen werd mijn woonplaats Aalsmeer opgeschrikt door een explosie in de Ophelialaan bij de Poolse winkel van Mohamad. Deze winkelstraat is vlakbij waar ik ben opgegroeid en waar ik voor het eerst alleen boodschappen ging doen. Het voelde surrealistisch om te zien wat voor schade hier was aangericht. Ook het gesprek met de emotionele eigenaar zal ik niet snel vergeten. Tegelijkertijd voel ik me op zo'n moment dankbaar dat ik op NH Radio, online en tv verslag mag doen. 

Hopelijk komen er betere tijden aan en kan ik mijn collega's weer vaker gaan zien, af en toe van een concert genieten, en het allerbelangrijkste: mijn opa en oma een knuffel geven.