Ga naar Content

Wekelijks 400 kilometer in de benen: Kees (68) fietst dit jaar 100 rondjes IJsselmeer

Iedere dag stapt Kees Stavenuiter uit Andijk om 4.00 uur 's ochtends de deur uit. Hij bezorgt de kranten in de buurt en daarna springt hij op de fiets voor een ronde van tweehonderd kilometer. Althans, dat laatste doet hij zo'n twee keer per week. Deze week stond een speciale rit op het programma: het honderdste rondje IJsselmeer van dit jaar.

Het laatste deel van het honderdste rondje: een regenachtige Markerwaarddijk - Foto: NH Nieuws

Dit jaar heeft de 68-jarige Andijker honderd keer rond het IJsselmeer gefietst. "Gemiddeld ga ik twee keer per week, ik probeer iedere drie dagen te gaan", zegt Kees. "Soms schuift het op, maar het is ongeveer tien keer per maand."

Hij vertrekt vanuit Andijk en gaat de ene keer linksom, de andere keer rechtsom. Maar altijd langs Den Oever, Workum, Lemmer, Emmeloord, Lelystad en Enkhuizen. Het is een ronde waarna je tweehonderd kilometer in de benen hebt.

Tekst gaat verder na de video:

Rondje IJsselmeer - NH Nieuws

Hoewel hij honderd keer hetzelfde rondje fietst, verveelt dat volgens de Andijker niet. "Elke keer is dat weer anders. De beesten, vogels: van alles kom je tegen. En het donker heeft wel wat. Dan kom je zomaar mensen tegen die aan het hardlopen zijn op de dijk Enkhuizen-Lelystad in het donker."

De laatste jaren maakt hij de tour vooral alleen. "De reden is dat ik kranten bezorg om 4.00 uur 's ochtends. Als de weersvoorspelling gunstig is spring ik daarna meteen op de fiets. Soms ben ik te vroeg voor de bus in Den Oever, die gaat pas om 9.30 uur."

Een stukje met de bus

De bus inderdaad. Want er is één hobbel op de weg: voor een rondje IJsselmeer moet je over de Afsluitdijk, maar die is tot 2025 niet toegankelijk voor fietsers. Daar heeft Stavenuiter iets op bedacht: "Die dertig kilometer van de Afsluitdijk heb ik al gefietst vanmorgen vroeg na het kranten bezorgen, dus ik kom evengoed aan de tweehonderd kilometer."

In totaal staat de teller op 776 rondes. "Duizend vind ik een mooi getal", zegt Stavenuiter desgevraagd over zijn ultieme doel. "Tweeënhalfjaar - ik schat dat ik het dan haal. Als er tenminste niks tussen komt."

"Duizend vind ik een mooi getal, ik schat dat ik dat over tweeënhalf jaar haal"

Kees over zijn ultieme doel

Kees doelt op de gezondheid. Hij was eerder twee jaar uit de running vanwege een rugblessure. Inmiddels is hij vijf operaties verder en heeft hij een neurostimulator vanwege zenuwpijn in z'n been. "Dat ding geeft schokjes zodat de pijn minder is. Ik heb er nog steeds weleens last van als ik fiets, maar soms ook als ik gewoon op de bank zit."

Het was voor Kees logisch om na z'n blessure de sport weer fanatiek op te pakken. Dat is een 'drive' die in de familie zit, zo vertelt hij. "Mijn vader was een bekende Elfstedenrijder in '63, die was toen zeventiende in de wedstrijd."

Tekst gaat verder onder de foto.

Jan Stavenuiter, de vader van Kees, hier op 82-jarige leeftijd in een wielerwedstrijd - Foto: NH Nieuws

Nog altijd is dat van invloed op het sportieve leven van Kees. "Dat was de uitdaging: dat wij met slecht weer ook sporten. Want stel je voor, als er weer zo'n Elfstedentocht als '63 komt, dan moeten wij er klaar voor zijn. Nu zal dat wel niet meer komen, met zulk slecht weer. Maar dat is de achtergrond ervan."

De tocht, en vooral die van '63, was vaak het gespreksonderwerp aan de keukentafel. Kees deed zelf mee aan de Elfstedentochten van 1985, 1986 en 1997. 

Tekst gaat verder onder de foto

Van zijn zoon kreeg Kees deze poster waar zijn route op staat - Foto: NH Nieuws

En tijdens zijn honderdste rondje IJsselmeer kwam ook Kees z'n vader en de tocht uit 1963 even voorbij in zijn gedachten. "Maar toen waaide het nog veel harder.  En fietsen gaat makkelijker dan schaatsen in de sneeuw. Maar ik heb er wel aan gedacht, ja", zegt Kees achteraf.

'Het was zwaar'

Want de weergoden stonden tijdens het honderdste rondje niet aan Kees zijn zijde. "Het was zwaar", is zijn eerste reactie. "Vooral ook omdat je alleen bent. Het was koud en er was een hoop wind. Ik was een uur aan het fietsen toen het begon te regenen."

Het is waterkoud en het regent, maar Kees heeft op de dijk Enkhuizen-Lelystad de wind in de rug. Bij Enkhuizen staat er support langs de kant van zijn vrouw Henny en zoon Kees.

De dag is nog niet om

En ook in Andijk staat Kees junior bij het eindpunt zijn vader op te wachten, die doorweekt de laatste meters aflegt. Maar als hij de huiskamer binnenstapt gaan toch even de armen de lucht in voor de mijlpaal. "Dinsdag ga ik weer", is het eerste dat Kees daarna zegt. "Het is een voldaan gevoel dat het toch weer gelukt is."

Hij is redelijk nuchter over z'n honderdste rondje IJsselmeer. Een aantal jaar geleden deed hij het namelijk ook al en werd er groter uitgepakt. Nu is een kopje koffie genoeg. Maar lang stilzitten lijkt niet aan Kees besteed. Na de laatste slok vertrekt hij naar de zorgboerderij waar hij af en toe helpt. "Ik ga de koeienstal uitmesten. En m'n kleinkinderen hebben pony's en die moet ik even voeren, dus de polder in. De dag is nog niet om."

Lees ook

Dit is een bericht van de gemeenschappelijke Westfriese nieuwsredactie

Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit West-Friesland. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📧 Stuur ons jouw tips op via [email protected] of app ons via 06-23405405
✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]