Schilder Emo Verkerk heeft een fascinatie voor bekende schrijvers

Opgeruimd

In het atelier van kunstenaar Emo Verkerk valt een ding meteen op: het lijkt alsof hij speciaal voor ons flink heeft opgeruimd, maar dat is niet zo, verzekert hij ons. "Het is altijd zo netjes. Ik heb ook een bezem in de hoek staan. Dan veeg ik meteen als ik iets gezaagd heb. Ik loop ook vaak op m'n sokken, dus zaagsel is lastig."

Materie

Emo Verkerk schildert omdat hij "niet zo geschikt is voor een hoop andere dingen."

"Dit lukt me aardig", zegt hij. "Ik kan ermee in mijn levensonderhoud voorzien. Ik ben er blij mee. Ik heb het goed getroffen." 

"Ik hecht aan materie", vertelt hij. "Ik gooi ook weinig verf weg. Dat strijk ik af op een plankje en dan ga ik er de volgende dag mee door. Dat is leuk, want dan heb ik kleuren die ik eigenlijk niet in gedachten had." Aan de muur hangt een kersvers schilderij van de Russische schrijver Ivan Toergenjev. De verf is nog nat. Verkerk gebruikte twee soorten verf, gemengd op zijn palet, door elkaar. "En daags erna dacht ik: verrek, dat is de kleur van mijn kamer van vroeger. Precies dezelfde kleur." 

Portretten

Verkerk is bekend geworden door zijn portretten van bekende figuren, zoals Ivan Toergenjev. Ooit was hij zo getroffen door een interview met collega-schilder Francis Bacon, dat hij besloot een schilderij van hem te maken. Uiteindelijk werd dat een hele serie portretten. Daarna ging Verkerk aan de slag met Spinoza, gevolgd door andere historische figuren. Zo rolde hij van de ene fascinatie in de andere.

Naast schilderijen, maakt Verkerk ook objecten en een enkel beeld. Van de gemeente Bergen kreeg Verkerk de opdracht om een bronzen sculptuur te maken voor de schrijver/schilder Lucebert. Verkerk vond het 'heel fideel' dat hij de opdracht kreeg. "Want vaker is het zo dat je een inschrijving hebt. Dan moet je een schetsontwerp indienen en dan mogen er vijf mensen meedoen. Dat vind ik kunst oneigenlijk. Kunst is bij uitstek één op één. Als ik een schilderij maak, dan hoop ik ook dat één iemand er ooit van geniet. Dat is zat."

Uit de opslag haalt Verkerk twee koppen van Lucebert die hij ooit voor het monument maakte, maar het eindresultaat nooit haalden. Bij het uit de doos halen van een die koppen, valt de snor van Lucebert eraf. Zeer tot genoegen van Verkerk. "Hij is beter zo. Zie je, het valt er vanzelf af. Dat heb ik vaker, dan valt er iets af en dan is het beter. "   

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen.