Icoon Ron Berteling: "IJshockey beheerst mijn leven"

IJshockey is in Nederland een kleine sport. De bond telt zo'n vijfduizend leden, maar dan is ook iedereen meegeteld, van het jongste tot het oudste lid. Toch was het de sport waar iedereen het over had, eind jaren '70, begin jaren '80.

"In die tijd", herinnert Ron Berteling zich, "was het in Amsterdam op vrijdagavond ijshockey en op zondag ging iedereen naar Ajax."

Berteling weet wel waarom ijshockey zo populair was: "IJshockey is spektakel. Het is een snelle sport, het is een flitsende sport. Binnen een aantal seconden gebeurt er weer iets anders. Het niveau was goed en internationaal deden we het ook goed." 

Nederland behoorde, mede dankzij de inbreng van een aantal Canadezen met een Nederlands paspoort, tot de beste landen van de wereld. Met als grootste beloning deelname aan de Olympische Spelen van 1980 in Lake Placid. De Amsterdammer Ron Berteling was een van die toppers, 22 jaar was 'ie toen pas. 

Basketbal

In 1964 stond Berteling voor het eerst op de ijsbaan. Hij zou eigenlijk gaan basketballen, want zijn vader was een verdienstelijke basketballer geweest. Maar toen de kleine Ron begon met sporten, werd 'ie voor basketballen nog te jong bevonden. Voor ijshockey was die drempel er niet. Het werd dus ijshockey. "Een stoere sport", vond Berteling het. "Met een mooie uitrusting."

Berteling stond erom bekend een 'nette' speler te zijn: "Ik had het ook niet nodig. Ik vond het heel leuk om op het ijs te staan. Ik heb geen zin om op de strafbank te zitten. Ik moest het hebben van mijn overzicht en van mijn techniek."

De Olympische Spelen waren voor Berteling een gigantische ervaring. "Goud konden we toch niet winnen. Voor ons was het meedoen het belangrijkste. We hebben ook genoten daar." 

Discipline

IJshockey nam heel veel tijd in beslag. Daarnaast had hij een fulltime baan. Het vergde veel discipline. Berteling: "Zeven maanden in het jaar was ik aan het sporten, werken, laat thuis, en vroeg weg. We speelden twee, soms wel drie wedstrijden in de week, plus de trainingen. Het was vermoeiend. Na het seizoen deed ik twee weken helemaal niets. Dan was ik uit het ritme en kreeg ik migraineaanvallen. Na die twee weken ging ik weer elke dag trainen. Maar ik heb het voor geen goud willen missen. Het was mijn leven." 

Heintje Davids

Berteling was de Heintje Davids van de Nederlandse ijshockey. Hij stopte op z'n 36ste. Toen hij 42 was maakte hij zijn rentree. Hij werd overgehaald door de toenmalige coach van Amsterdam.

Twee jaar later bond hij opnieuw de schaatsen onder, na het jaar daarvoor gestopt te zijn. Zelfs op z'n 55ste wist Berteling niet van ophouden, maar dat was eenmalig en had een bijzondere reden. Hij kon samen met zijn zoon spelen, die ook een getalenteerd ijshockeyer is. "Dat was een van mijn mooiste wedstrijden", herinnert hij zich vol trots. "Dat kan niemand me meer afpakken."

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen