Na maar liefst 71 jaar verlaat Haarlemmer Peter ouderlijk huis: "Met een lach en traan"

Daarom is er stiekem een afscheidsfeestje georganiseerd. Buren staan feestelijk verkleed op de stoep, confetti vliegt door de lucht en er wordt vuurwerk afgestoken. Peter en Marianne genieten met volle teugen, terwijl ze door de straat worden gereden met een tuktuk. "Geweldig, wat een enorme verrassing", glundert Peter. Met een smoesje zijn ze weggelokt en een half uur later zijn ze in hun eigen afscheidsfeest beland. Dat deze twee geliefd zijn in de buurt, dat is wel duidelijk.

'Huis is te groot geworden'

Warm, hartelijk, aardig en gezellig. Die woorden vliegen door de Hendrik Roozenlaan als de buren over Peter en Marianne vertellen. En het echtpaar heeft ook lovende woorden over voor hun buren. Maar waarom gaan ze dan weg? "We willen eigenlijk wel blijven, maar het huis wordt te groot. Er gaat gewoon te veel onderhoud in zitten en Marianne is laatst nog van de trap gevallen, dus dat is ook niet zo prettig. We gaan lekker gelijkvloers wonen en van elkaar genieten", vertelt Peter.

Marianne had eigenlijk wel eerder willen verhuizen. "Peter lag laatst vier weken in het ziekenhuis en dan zit je hier alleen in dat grote huis. Het is een jas te groot. Er komt straks een leuk jong gezin in wonen en ik gun het ze van harte om in deze fijne buurt te wonen", vertelt ze. Hun eigen kinderen zijn de deur uit, het is mooi geweest. 

De verhuisdozen staan al klaar. Deze ochtend komt de verhuiswagen. Peter zal dan wel even moeten slikken, met 71 jaar aan herinneringen in zijn hoofd. "Ik ben er geboren en getogen. Ik ben nooit weggegaan, mijn ouders zijn weggegaan. Als je ze maar lang genoeg pest, dan gaan ze vanzelf", lacht hij. "Ik speelde vroeger veel in het bos, Kraantje Lek, de duinen. Je hebt een enorm groot speelgebied hier als kind." 

Charmant huis

Aan het huis heeft Peter al die jaren weinig verbouwd. "Ik heb één muurtje gesloopt en dat is het. Het is gewoon een charmant huis om in te wonen." Ze kijken uit naar hun nieuwe woning in Haarlem, waar ze in 'één slag verliefd op werden' toen ze het voor het eerst zagen. "Maar we komen hier nog wel eens langs hoor. En laten we de straatfeestjes niet vergeten", zegt Peter. Marianne was een belangrijke drijvende kracht achter die feestjes, dus dat zal iemand anders moeten overnemen.

Na de feestelijke rit met de tuktuk, krijgt het echtpaar nog een boek van de buren, vol met mooie herinneringen. "Jammer dat jullie weggaan uit de Hendrik Roozenlaan" klinkt het uit een megafoon op de melodie van 'Lang zullen ze leven'. Lang zullen ze hopelijk samen leven, maar dan gelijkvloers en met mooie herinneringen aan het Ramplaankwartier. 

NH Nieuws was bij het afscheid van Peter en Marianne van 'hun' Hendrik Roozenlaan. Bekijk hierboven de reportage!