Organisator van illegale raves legt uit waarom jongeren willen feesten: "We mogen lol maken"

Een oude telefoon met een nieuwe simkaart is vaak het begin van een feest. De organisator (naam bekend bij de redactie) wil uit angst voor represailles anoniem blijven en is zelf al vier jaar werkzaam in de evenementenbranche. Hij heeft binnen mum van tijd honderden jongeren bij elkaar die zin hebben in een feestje. "We creëren een WhatsAppgroep onder een fictief persoon en we hebben zo zeshonderd mensen in de groep", omschrijft hij de voorbereiding voor een illegaal feest dat hij deze zomer organiseerde in de buurt van de Amsterdamse Westhaven.

"Als we op de dag van het feest alles hebben opgebouwd, sturen we op het laatste moment de locatie door en dan druppelen de mensen vanzelf binnen. We begonnen een keer om een uurtje of 2.00 en het ging door tot ongeveer 6.00 of 7.00 uur", vertelt de organisator. "Toen zijn we helaas opgerold door de politie."

Zeiljacht

Niet alleen natuurgebieden zijn plekken waar feesten worden gehouden. Zo werden deze zomer zelfs zeiljachten ingezet om eens goed los te kunnen gaan. "Dat was echt een rage. In Amsterdam werd dan sneaky een boot aangemeerd en dan ga je zo ver mogelijk het Markermeer op om de hele dag te feesten", vertelt hij. "En als er een politieboot langs vaart, gaat iedereen naar beneden."

De illegale feesten kenmerken zich volgens de organisator door een gevoel van vrijheid. "Het voelt ondeugend. Normaal moet je binnen de lijntjes blijven van de club, het deurbeleid of het drugsbeleid. Dat valt nu weg. En nog steeds gaat er nooit wat fout. Mensen gaan niet met elkaar op de vuist maar komen voor de muziek. Je ziet veel alternatieve mensen en het drugsgebruik ligt hoger. Het lijkt een beetje op de tijd dat house en dance begonnen, heel kleinschalig en gemoedelijk."

Cultuur

Boetes heeft de organisator nog niet gehad. Als de politie een feest stillegt, is het een kwestie van opruimen. "Je krijgt een bepaalde tijd om de boel op te ruimen en je mag wat mensen uitkiezen die je daarbij helpen. Verder bekommert zich niemand daar om. Ik het gevoel dat de politie zelf weet dat wat ze doen niet oké is. Het is altijd bij een waarschuwing gebleven", aldus de organisator.

"M'n moeder zegt wel eens 'kijk je uit' maar verder is ze er niet heel veel mee bezig. We zoeken manieren om verder te blijven bestaan. Het gaat niet alleen om het geld, het gaat ook om het behoud van een cultuur. De evenementensector is belangrijk voor onze samenleving en de uitgaansscene blijft zijn ding doen. Voor de buitenwereld lijkt het stil te liggen, maar onder de radar gebeurt er veel."

Bang voor het coronavirus is de organisator niet. Sterker nog, hij heeft het zelf gehad. "Ik krijg vaak de vraag of ik het niet gevaarlijk vindt of dat ik me schuldig voel. Maar voor mij had het virus niet zulke ernstige symptomen. Moet ik alles achter me laten, nooit meer feesten om zoiets onschuldigs? Dat klinkt misschien egoïstisch maar het weegt voor mij niet zo zwaar dat ik niet meer de deur uit ga en niet meer ga feesten of knuffelen. Ik was vrijdag genezen van corona en stond zaterdag weer te feesten."

Toch is hij zich bewust van de risico's die het virus kan hebben op andere groepen mensen en probeert hij zijn verantwoordelijkheid te nemen. "Ik ben me er bewust van dat het andere mensen wel raakt. Ik ga niet naar m'n opa en oma als ik net gefeest heb. Dat dragen we ook uit naar de andere bezoekers. De sfeer is zo fantastisch tijdens die events. Wij zijn er om met elkaar te zijn, te genieten van het leven, maar we zorgen dat het in onze kringen blijft. Ik zie het niet als verzet, jonge mensen mogen lol maken. We moeten zorg dragen voor de risicogroepen, maar de anderen meer vrijheid gunnen."