Justin (39) belandde door depressie per ongeluk in fotografie en kan er nu van leven

"Het was een zware tijd", vertelt Justin, terugblikkend op de periode dat hij in een depressie zat. "Ik ging nadenken over mezelf, en of dit wel was wat ik wilde. Ik besloot van niet en ben daarom gestopt met het werk als jongerenwerker."

Het werkte voor hem helend om naar buiten te gaan, de natuur in. "Ik kocht een camera en ging lekker fotograferen."

Achteraf is hij er dankbaar voor dat het zo is gelopen. "Het heeft zo moeten zijn, denk ik. Maar het heeft wel tijd nodig gehad voor ik mijn draai helemaal had gevonden. Ik moest een lange adem hebben om tussen de andere Texelse fotografen mijn plekje te veroveren."

Weerhouden

Aanvankelijk probeerden mensen hem er zelfs van te weerhouden voor de fotografie te gaan. "Ze zeiden dat ik het niet moest doen, omdat er toch niets in te verdienen zou zijn. Maar dat gaf me alleen maar meer energie en motivatie om hen het tegendeel te gaan bewijzen. Als je iets wil, moet je er voor gaan, vind ik. Overigens heb ik bewust nooit cursussen of scholing in de fotografie gevolgd. Ik wilde graag mijn eigen visie behouden, en ik leef er nu van."

Tekst gaat verder onder de foto.

Waar hij in het begin 'bijna dag en nacht' bezig was om zichzelf te promoten, plukt hij er nu de vruchten van en verdient hij een goede boterham. "Je moet je blijven ontwikkelen, dus heb ik op een gegeven moment mijn dronecertificaat gehaald zodat ik ook met een drone foto's kan maken. En ik wil me gaan specialiseren in 360 graden-fotografie, dat nu opkomend is."

Een dag ziet er voor Justin naar eigen zeggen nooit hetzelfde uit. "Het verschilt heel erg. Iedere dag is anders, vaak weet ik 's ochtends niet wat ik die dag ga doen. Als ik opsta, bedenk ik me wat ik die dag nog wil afmaken, en verder zie ik wel wat er op mijn pad komt." Hij is ook erg afhankelijk van het weer. "Je weet nooit goed wat het weer doet. Als het regent, blijf ik veel thuis en ga ik editten. Maar met een storm ga ik juist wel op pad."

Favoriete plek

Een favoriete plek op Texel om te fotograferen, heeft Justin - die overigens als pseudoniem de naam van de band koos waarin hij vijftien jaar speelde - niet. "Maar als ik er goed over nadenk, is dat het noordelijkste puntje van Texel, bij De Cocksdorp (foto geheel onderaan). Je ziet daar de duinen, de vuurtoren, het strand en de Waddenzee met boten. Je staat er hoger en kunt mooie vergezichten maken. Ja, dat is wel een plek waar ik het vaakst foto's maak."

Tekst gaat verder onder de foto.

Over zijn beste foto kan Justin kort zijn: "Die moet ik nog maken." Hij lacht. "Ik heb ook geen foto's van mezelf in huis hangen, of zo, alleen een foto van een velduil die mijn dochter heeft gemaakt. Ik vind het 't leukst als andere mensen ervan genieten. Maar een foto van een tulpenveld die ik begin dit jaar maakte (zie boven), is er een die er dit jaar voor mij uitspringt. Ik wilde hem al jaren maken, maar telkens was of het licht net niet goed, of de wolken niet. Toen stond alles net wél goed. Dat kan dan een enorme kick geven, als het is gelukt."

Perfecte foto

Voor de perfecte foto heeft Justin veel over. "Je hebt soms maar een paar minuten. Dan ga ik in het gras liggen en foto's maken, maar ik kan ook gauw met de auto een paar kilometer verder gaan rijden als ik denk dat daar het licht beter is. En dan is het maar hopen dat de foto goed is, en meestal is het juist niet goed genoeg als topfoto." Al is de foto niet geworden wat hij er van hoopte, Justin blijft positief: "Ik ben dan tenminste wel lekker buiten geweest."

Uiteindelijk is dat ook wat hij aspirantfotografen wil meegeven: "Geniet van waar je bent. Vaak kijk je alleen maar door de zoeker, maar blijf ook om je heen kijken. Je bent vaak te gefocust op wat er voor je gebeurt, maar wie weet is datgene wat achter je of op 100 meter afstand gebeurt wel veel mooier. Denk aan een zonsondergang. Als je daar voor heen gaat, vergeet je al het andere, maar aan de andere kant kunnen de kleuren wel veel mooier zijn, of ga op zoek naar de spiegeling van de zonsondergang in een ruitje van een strandhuisje."