Andijkse Bas (10) verrast door Tim Akkerman met muzikale ode

Bas is tien jaar en heeft acute lymfatische leukemie. Hiervoor moest hij de afgelopen anderhalf jaar heel wat uren doorbrengen in het Prinses Maxima Kinderziekenhuis. "Bas is gek op voetballen, maar die hobby moest hij even laten vallen. In het ziekenhuis was een muziekhoek en daar genoot hij erg van."

De stichting die deze muzikale afleiding verzorgt in ziekenhuizen is Stichting Muziekids, waar radio-DJ Giel Beelen zich de hele week voor inzet op de radio. "We werden uitgenodigd of wij op de radio wilden vertellen hoeveel baat Bas heeft gehad van de muziekhoek", vertelt de moeder van Bas, Marianne Bloemendaal-Groot, opgetogen. "Bas kreeg ook nog een gesigneerde gitaar kado van Tim Akkerman."

Muzikale afleiding

"Bas heeft inmiddels al bijna anderhalf jaar chemotherapie achter de rug", vertelt Marianne. "In al die tijd heeft de muziekstudio hem heel wat afleiding geboden: even wat anders dan alleen maar in bed liggen, maar pianospelen, drummen en gitaarspelen. Het was echt een gezellige hoek waar ze even wat anders aan hun hoofd hebben."

Vanmorgen werd Bas met zijn ouders in de studio verrast: Muzikant Tim Akkerman heeft een lied geschreven speciaal voor Bas. "Het is echt een heel mooi nummer, Bas was er sprakeloos van en vond het knap gemaakt", vertelt Marianne. Voor haar als moeder kwam het nummer ook wel binnen. "Als ouders leef je anderhalf jaar in de overlevingsstand en is er niet altijd ruimte voor gevoel: die emoties kwamen nu wel los." 

Ketting aan afspraken

Voor elke behandeling die Bas ondergaat in het ziekenhuis krijgt hij een kraal die samen een ketting vormen. De ketting van Bas is inmiddels ruim zes meter lang. Marianne vindt het mooi dat ook dit in het nummer terug komt op een positieve manier. "Tim zingt over de kralen die stralen in de zonneschijn en dat straks de hemel weer opengaat. Wij leven toe naar volgend jaar mei, als Bas de laatste kraal ontvangt en hopelijk genezen is."

Dankbaar kijkt ze terug op de afgelopen week. "Het was mooi om mee te maken met elkaar. Dit maakt dat - wanneer je het traject afrondt na twee jaar - je niet alleen met een rotgevoel terugkijkt. Er zijn nu ook leuke herinneringen."