Deze Horinees wil stadsgenoten met elkaar verbinden door portretten van ze te maken

"Ik zou nog tientallen mensen kunnen schilderen op deze manier, zodat je alle mensen met elkaar gaat verbinden", vertelt Ruud Spil in zijn atelier aan de Muntstraat in Hoorn.

Met Het Hoorns Stadsgezicht maakt hij tien portretten van stadsgenoten. Een diverse groep mensen die vandaag de dag kleur geven aan de stad. "Je bent op zoek naar verhalen en dan kom je vaak bij mensen die al wat ouder zijn en 'oud Hoorn' vertegenwoordigen en ik wilde juist ook het nieuwe Hoorn. Dus de toekomst in die reeks."

Tekst loopt door onder de video.

Inmiddels staan er negen personen op het doek. Onder andere fotograaf Benno Ellerbroek, edelsmid Pim Schmeitz, horecaondernemer Myra Sanders en wethouder Kholoud Al Mobayed.

'Let's do it!'

Vandaag komt daar het portret van Nina Groen Kortekaas bij. Een bekend gezicht voor wie weleens door de winkelstraat slentert. Ze werkt bij de Hema en werd daar door Ruud aangesproken met de vraag of ze mee wilde werken aan zijn portrettenreeks.

Daar hoefde ze niet lang over na te denken. "Let's do it!", dacht ze meteen. Wat Hoorn voor haar kenmerkt? "De mensen, de diversiteit van de mensen die rondlopen", zegt ze. "En ook de creativiteit - heel veel mensen zijn stiekem wel creatief."

Het stadsgezicht heeft voor Ruud een dubbele betekenis. In de schilderskunst is het stadsgezicht een afbeelding van een stad, maar met dit stadsgezicht laat hij op een andere manier zien wat een stad kenmerkt: haar inwoners.

Bij elk portret neemt Ruud een stukje film op. Dat wordt achter elkaar geplakt, zodat de geportretteerden samen hun verhaal over Hoorn vertellen. "Kijk, ik schilder natuurlijk, maar het gaat niet per se om het schilderij", zegt Ruud. "Het gaat eigenlijk om het totale plaatje van mensen ontmoeten en hun verhalen horen: de expositie. Dat mensen het kunnen meemaken."

'We laten zien waar we staan'

Bij Nina valt het resultaat van haar eigen portret goed in de smaak. "Hij heeft mij echt als een prinses geportretteerd, zeer bijzonder. Ik zie mezelf niet zo, vooral niet als je in de Hema gespot bent", lacht ze. 

Ze ziet ook het belang in van de achterliggende gedachte van deze portrettenreeks. "Ik hoor van de meeste klanten waar ik werk: ‘Hoorn is leeg’, maar dat is niet zo, er zit zoveel diversiteit en zoveel mensen. Met dit project laten we zien waar we staan. Ik vind het heel erg prachtig en een eer om mee te doen."

De schilderijen zijn vanaf 25 oktober te zien bij een expositie in Het Huis Verloren in Hoorn.