Bokser Alex Blanchard: "Ik had een arrogante smoel"

Muhammad Ali

Muhammad Ali, de grootste van allemaal, was de inspiratiebron van de jonge Alex. Zoals Ali was, wilde hij ook zijn. Hij volgde Ali's wedstrijden op televise: "Dat vond ik natuurlijk helemaal waanzinning. De mensen er omheen, de show." Via de vriend van zijn zus kwam hij op de befaamde boksschool terecht van 'ome' Piet ter Meulen. Daar boksten grootheden als Rudi Lubbers en Rudi Koopmans.

Blanchard: "Ik kwam daar binnen en voelde me meteen als een vis in het water."

Zolderkamertje

Thuis had Blanchard zijn zolderkamertje ingericht als bokszaal. En al die training legde hem geen windeieren. Na zo'n anderhalf jaar bokste hij zijn eerste wedstrijd. Door zenuwen overmand werd dat geen succes: "Ik liep de trap op naar de ring toe en ik was zo zenuwachtig dat ik zo van dat trappetje afrolde. M'n hele been geschaafd." De wedstrijden die volgden gingen beter en beter. "Je kon om de twee weken een wedstrijd boksen. Na tien wedstrijden was ik al een van de betere van de sportschool."

"Ik had een hele arrogante smoel en was ervan overtuigd dat ik de beste was", kijkt Blanchard terug op die tijd. "Als je een rechtse van mij kreeg, ongekend, dan ging je."

Hij bleef zijn wedstrijden winnen en van alle kanten werd aangestuurd op een duel met regerend Europeees kampioen Rudi Koopmans.  

Maar eigenlijk kwam die wedstrijd nog te vroeg. Koopmans had zich gestaag naar de top gebokst, terwijl Blanchard als een komeet omhoog was geschoten. Hij zat zelfs nog op school.

"Dan sta je in de ring en heb je zoveel spanning, dat je stram komt te staan. Dat is mij overkomen. Ik verloor in de achtse ronde. Ik was gewoon uitgeput. Verzuurd. Ik kon het niet meer hebben, die druk."

Knock-out

Maar zijn revanche kwam snel. Koopmans moest zijn titel verdedigen tegen Richard Caramanolis. De Fransman won. Nu was Blanchard aan de beurt als zijn uitdager, dat was contractueel zo vastgesteld. "Ik heb Caramanolis in de zesde rond neergeslagen. Hij moest worden opgehaald met een brancard vanaf de ring. Hij heeft twee dagen in het ziekenhuis gelegen. Hij was zwaar knock-out gegaan."

"Waanzinning blij" was Blanchard met zijn eerste Europese titel. "Je zit twee maanden in een trainingskamp. Je leeft op water en brood.  Je bent alleen maar gefocust, want je moet het nu waarmaken. Ik moest en zou die titel halen. Ik heb daarna twee dagen niet meer geslapen, dat was wat ik wilde. Je hebt het grootste bereikt."

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen