Rustig kopje koffie drinken is er niet bij: "14 treinen per uur, is te gek"

Al jaren hopen de buurtbewoners van de Hoofmanstraat in Haarlem op stillere tijden. De tuinen van de woningen met even nummers grenzen namelijk pal aan een spoor waar ieder uur veertien uren voorbij rijden. Bewoners zijn het zat, maar kunnen nergens terecht.

Gelukkig krijgt de buurt nu hulp van Huib Zeevenhooven, voorzitter van de woningbouwvereniging Rosehaghe: “De laatste jaren worden er meer aanvragen gedaan van de bewoners om zich te beschermen tegen het harde geluid van de voorbijrijdende treinen.” Dat de bewoners er last van hebben kan hij beamen. “Als je veertien keer per uur, twintig uur per dag een trein langs je huis hoort komen, op zo’n 25 meter afstand, dan je je voorstellen dat je er last van hebt.”

Als voorzitter van de woningbouwvereniging kan hij weinig doen aan de overlast. “Dit is een openbare nutsvoorziening, het gaat om de NS, ProRail, het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat en natuurlijk de gemeente. Wat men nu doet, is dat men naar elkaar doorverwijst, ze leggen alle de verantwoordelijk bij de ander en bewoners worden zo van het kastje naar de muur gestuurd.”

Politiek beweegt langzaam

Toch laat Huib het er daar niet bij laten zitten. Hij heeft bij de commissie beheer van de gemeente Haarlem aangeklopt. In deze commissie bespreken de commissieleden (raadsleden en schaduwraadsleden) wat er in de stad moet gebeuren. Huib heeft daar drie minuten ingesproken om aandacht te vragen voor deze schermenkwestie. “Ik heb daar duidelijk gemaakt dat de bewoners heel graag geluidschermen willen.”

Buurtbewoners vinden het maar wat vreemd dat er überhaupt nog geen schermen zijn geplaatst. “Aan de overkant van het spoor zijn negen jaar geleden nieuwbouwwoningen gebouw”, wijst buurbewoonster Marianne de Vries, “Aan onze kant hebben ze nog helemaal niets gebouwd." Steker: "Wij zijn zo een beetje het laatste stukje spoor waar woningen in Haarlem geen geluidsscherm hebben.”

Sociale huurwoningen

Dat ligt volgens de bewoonster aan het feit dat zij in sociale huurwoningen wonen. Marianne: ”Wij doen gewoon niet mee. Alle koophuizen aan dit spoor hebben sinds enkele jaren een scherm, behalve wij. Laat die mensen maar zitten, denken ze bij de gemeente.”

Huib hoopt met zijn inspraak in de commissie het balletje te laten rollen. “Ik heb toegezegd gekregen om een brief te schrijven naar de Raad, via die weg kan het op de politieke agenda komen en daarmee kan er urgentie gevraagd worden. Het voelt soms alsof men niet voldoende op de hoogte is van wat er hier speelt. En daarom maak ik mij hier hard voor”, zegt hij met een luidere stem, de trein zoeft voorbij.