Tekort aan steungezinnen blijft: nog tien gezinnen in IJmond wachten op hulp

Stichting Buurtgezinnen, dat in 2015 van start ging en inmiddels in 60 gemeenten actief is, koppelt gezinnen die een helpende hand kunnen gebruiken aan hen die ze die hand kunnen bieden. "Wij proberen te voorkomen dat thuissituaties escaleren en proberen verlichting te bieden aan ouders en hun kinderen", zegt Barbara, coördinator van Buurtgezinnen Velsen.

Barbara van der Meij de Bie (43) is coördinator van Buurtgezinnen in de gemeente Velsen. Samen met haar collega Ingeborgh Olij-Frima, die Beverwijk en Heemskerk onder haar hoede heeft, zijn zij het aanspreekpunt voor de regio IJmond. Samen hebben zij in de regio IJmond nu 45 vraaggezinnen die worden bijgestaan door steungezinnen. 

Over haar eigen thuissituatie vertelt Barbara: "Ik heb zelf geen kinderen gebaard maar wel twee kinderen groot gebracht, Mijn twee pleegkinderen kwamen bij mij toen ze een en drie waren, inmiddels zijn ze 12 en 14 jaar oud. En ik ben steungezin voor een gezin bij mij in de buurt, een alleenstaande moeder met vier kinderen onder de tien jaar."

Als steungezin kun je een vraaggezin al helpen met kleine dingen die voor hen een groot verschil maken. Denk bijvoorbeeld aan een middagje oppassen, zodat de ouders even hun handen vrij hebben. Een kind helpen met huiswerk of brengen en halen naar zwemles of voetbal. Maar ook prangende vragen over de opvoeding worden vaak besproken tussen de gezinnen. 'Wanneer begin ik met zindelijkheidstraining en hoe doe je dat' wordt bijvoorbeeld vaak gesteld.

Een van de gezinnen die steun krijgt zijn Guido (35) en Maaike (32) uit Velsen-Noord, waar ze wonen met hun dochtertje van anderhalf. Zowel Guido als Maaike hebben een neurologische aandoening en begin dit jaar verslechterde bij Guido zijn toestand. Tijdens een gesprek met het consultatiebureau hebben zij toen aan de bel getrokken, op aanraden van hun ergotherapeut die adviseerde om een vangnet voor hun jonge dochtertje te zoeken. Het consultatiebureau raadde Guido en Maaike aan om contact op te nemen met Buurtgezinnen.

"De eerste kennismaking met ons steungezin was spannend, maar het klikte meteen en ons dochtertje van anderhalf en hun zoontje van vier konden direct leuk met elkaar overweg", vertelt Guido enthousiast. "Om de week gaat onze dochter een dag spelen bij Tim en Bianca en op die dag plannen wij onze medische afspraken in. Dat is heel praktisch, maar we vinden het vooral ook heel fijn dat onze dochter er even lekker uit is en kind kan zijn. Door onze aandoening, en nu helemaal door mijn verslechtering, zijn wij aan huis gebonden", vertelt Guido.

Het gezin dat Guido en Maaike steunt, zijn Tim (42), Bianca (40) en hun zoontje van vier uit Beverwijk. Een aantal jaar geleden waren zij in dubio of een pleegkind in hun gezin zou passen, maar door hun drukke banen besloten ze dat dit voor hun gezin niet haalbaar zou zijn. Vorig jaar kwamen ze via social media in aanraking met Buurtgezinnen en een paar maanden geleden werden ze door Barbara gekoppeld aan Guido en Maaike.

"Ik vind het zo’n dappere stap van Guido en Maaike. In mijn ogen zijn zij helden, omdat zij hun dochtertje van anderhalf aan ‘vreemden’ geven", zegt Tim. “Ik heb af en toe ook wel eens last van schuldgevoelens: wij ondernemen leuke dingen met hun dochter, die zij niet kunnen doen vanwege hun aandoening. Laatst hadden we haar meegenomen naar het strand en ze gilde het uit van plezier, het was de eerste keer dat ze op het strand was. Ik kon wel janken toen ik dat blije hoofdje zag."

Niet alleen voor het vraaggezin heeft deze samenwerking een positieve impact, ook voor het steungezin is dit een verrijking op hun leven. Zowel Guido als Tim zeggen dat dit concept hun leven en dat van hun kinderen heeft verrijkt. "Voor ons zoontje is het fantastisch, hij is ineens een grote broer", zegt Tim. "En voor mij werkt het ook heel relativerend. Zij zijn zo positief, dat als ik af en toe ergens over klaag, ik me daarna direct afvraag: waar máák ik me druk om?", voegt Tim toe.

Barbara benadrukt hoe normaal het is om elkaar te helpen en dat we echt een keer over de schaamte heen moeten stappen die we voelen wanneer we om hulp vragen. "Niemand doet het alleen, iedereen heeft een netwerk nodig. En niet iedereen heeft een netwerk of de middelen om een netwerk, zoals bijvoorbeeld een oppas, te kopen", aldus Barbara. 

Hoewel Barbara heel positief is, zijn ze er nog niet. "In de regio IJmond zijn er op dit moment nog tien gezinnen die heel hard op zoek zijn naar een steungezin", verzucht ze. "We hopen zo dat we ze kunnen helpen, voordat ze echt in de problemen komen."