KUDELSTAART - Theo Rekelhof (63) is de vierde generatie uit een familie van palingvissers op de Westeinderplassen. Zijn overgrootvader stichtte er twee eeuwen geleden een palingrokerij en het bedrijf werd van vader op zoon doorgegeven. Na bijna 200 jaar familiegeschiedenis lijkt het einde van het bedrijf in zicht.
Tenminste, als Theo geen opvolger vindt om zijn bedrijf aan over te dragen. Zijn kinderen zien een bestaan als palingvisser namelijk niet zitten. "En ik zou mijn water niet zomaar aan iedereen weggeven. Er willen hier wel nieuwe vissers komen vissen, maar als het zover komt dan wil ik ze eerst screenen. Want het is niet alleen vissen, je bent ook onderdeel van de natuur en het ecosysteem", vertelt Theo aan NH Nieuws.
Achtertuintje
Theo is namelijk zuinig op 'zijn achtertuintje', zoals hij de Westeinderplassen zelf noemt. Als enige beroepsvisser in het gebied huurt hij de visrechten over de plas van de gemeente, die eigenaar is van het water. "Ik ben ook een soort bioloog en ik probeer de visstand en de diversiteit in het water goed te houden", aldus Theo.
"Als ik een paling te dun vind, dan knikker ik hem gewoon weer terug"
Ieder jaar zet hij, net zoals zijn vader en oom ook deden, jonge glasaaltjes uit in het gebied, die moeten uitgroeien tot vette palingen. "Als ik een paling te dun vind, dan knikker ik hem gewoon weer terug. Dan zeg ik: "Volgend jaar weer terugkomen hé", en dan zit er twee ons meer vlees aan. Dat kan omdat ik hier alleen vis, anders pakt een andere visser hem wel."
Twintig vissers
Toch vindt Theo het ook jammer dat er zoveel vissers zijn verdwenen door de jaren heen. Vroeger zaten er volgens hem op de Westeinderplassen wel twintig vissers. "Door regelgeving en de wisselende palingstanden zijn het er steeds minder geworden", vertelt hij. "Voor veel van hen was het niet meer rendabel."
Bekijk hier de reportage. Tekst loopt door onder de video.
Theo is de laatste palingvisser op de Westeinderplassen - NH Nieuws
De vis mag dan vet zijn, de opbrengsten van de verkoop er van zijn dat niet altijd geweest. "Ik heb mindere tijden meegemaakt", vertelt Theo. "Ik vang lang niet zoveel als dat mijn opa en vader bijvoorbeeld deden." Dat komt volgens hem met name doordat de palingen door de bouw van sluizen, dammen en waterkrachtcentrales lastiger hun weg naar het zoete water vinden.
Sargassozee
Palingen planten zich voort in de Sargassozee, waarna het kroost, miljoenen glasaaltjes, zich via de rivieren weer naar zoetwatergebieden begeeft. Een tocht van tot wel 6000 kilometer. "Hoe ze zich precies voortplanten weet niemand", aldus Theo. "Als je daar achter komt word je schathemeltjerijk."
Tot hij daar achter is kan Theo nog leven van de opbrengst van zijn Westeinderplaspaling. Hij verkoopt zijn eigen gerookte paling voornamelijk aan mensen uit de buurt en lokale horeca. "Ik moet wel zuinig leven en ik kan niet investeren in nieuwe spullen maar het is nog rendabel."
Download de app
🔔 Blijf op de hoogte van nieuws uit jouw regio, download de gratis NH Nieuws-app via de App Store of de Google Play Store.