Eendenkooi Texel in oude glorie hersteld: "We draaien ze niet meer de nek om hoor"

"Het moet een plek worden waar jong en oud kan leren hoe een eendenkooi vroeger werkte. Niet te veel publiek want we willen wel de rust van nu bewaren", vertelt Han Pastoor. Hij is een van de Texelse vrijwilligers die helpt bij het opknappen en onderhouden van de Korverskooi, de grootste eendenkooi van Texel.

"We hebben tijdens de lockdown even niet kunnen maaien, nou dan ontploft de natuur hier hoor", aldus zegt Pastoor.

Oase

De eendenkooi wordt al een tijd niet meer gebruikt als vangkooi om wilde eenden voor de consumptie mee te vangen. Het is nu een gebied waar de natuur rustig zijn gang kan gaan omdat er geen publiek mag komen.

Toch is het niet alleen een natuurlijke oase in de buurt van het drukke De Koog. "We willen de eendenkooi in oude glorie herstellen zodat we hier rondleidingen kunnen gaan geven aan schoolkinderen en andere geïnteresseerden", vertelt Edwin van Egmond. Hij is namens Staatsbosbeheer betrokken bij de renovatie van de Korverskooi.

Vangpijpen

Edwin heeft zelf in de jaren '80 en '90 nog meegeholpen in de Korverskooi bij het vangen van wilde eenden. "Als er veel eenden op de grote centrale plas zaten, werd er voer in een van de zogenaamde vangpijpen gestrooid, de zijkanalen van de plas."

De wilde eenden zwommen dan dit door gaaswerk omgeven zijslootje in onder aanvoering van lokeenden. De kooiker sloot de toegang af en de eenden werden aan het eind van de vangpijp gevangen en een voor een de nek omgedraaid.

"De eenden gingen de pijp in en tevens de pijp uit ja", grapt Edwin. Het vlees van de eenden ging vaak naar exclusieve restaurants aan de vaste wal. "Het voordeel was dat er in het vlees geen kogeltjes zaten, zoals bij geschoten eenden", zegt Edwin.

Tekst gaat verder na de foto.

De Korverskooi werd in 1842 aangelegd maar werd pas succesvol gemaakt door kooiker Dirk Korver. "Korver bouwde de kooi in de jaren '30 uit tot een moderne vangkooi maar had de pech dat hij de kooi in de Tweede Wereldoorlog moest verlaten", vertelt Han, die niet alleen vrijwilliger is maar zich ook heeft verdiept in de geschiedenis van de Korverskooi.

"Tijdens de oorlog zaten hier Duitsers en Georgiërs. Korver en zijn gezin waren al eerder noodgedwongen verhuisd. Na de oorlog keerde Korver terug en moest opnieuw beginnen en de kooi herstellen. Met zijn eendenkooi kwam hij in de top 10 van meest succesvolle vangkooien van Nederland", vertelt Han.

Tekst gaat verder na de video.

Hoeveel eenden Korver verhandelde, is niet bekend. Daar waren kooikers altijd heel geheimzinnig over. "Maar het moeten er honderden per jaar geweest zijn." Het lijkt dan ook terecht dat de eendenkooi nog steeds de naam Korverskooi draagt.

Stilte

De stilte die er nu heerst in de eendenkooi, heerste er ook toen de kooiker nog volop eenden ving. "Het vangen van wilde eenden gebeurde in rust en stilte. De paden rond het meer en de vangpijpen waren heel schoon want het kraken van een takje kon de wilde eenden doen opschrikken en wegvliegen,"vertelt Han.

De stilte wordt nu af en toe wreed verstoord door het lawaai van grasmaaiers. Maar daarna is het weer doodstil. Doordat het gebied niet toegankelijk is voor publiek is het nu ook een paradijs voor allerlei bijzondere vogels. De winterkoning, de barmsijs, de braamsluiper, de ijsvogel en de beflijster. Vogelwerkgroep Texel vangt deze vogels en ringt ze. Meneer Zijm van de Vogelwerkgroep Texel: "Ik denk dat de broedvogeldichtheid hier veel groter is dan op plekken zoals de bossen waar wel publiek mag komen."

Veel eenden zijn er niet te zien op de grote plas. Misschien hebben die in het collectieve geheugen zitten dat deze plek een gevaarlijke plek voor eenden was.