Van prakkies uitdelen tot ’s nachts koken voor 20 man: "Mensen helpen maakt me gelukkig"

Maar deze goeddoenerij is een beetje uit de hand gelopen:“Ik merkte dat ik niet genoeg prakkies had om alle aanvragen te voorzien. Toen ben ik zelf maar extra eten gaan koken.” En dus staat Kim soms tot diep in de nacht voor twintig mensen pannen soep te koken.

Voor de Zandvoortse Toet is Kim een echte held. Toet kan door de ziekte ME, waardoor zij een ontsteking in haar hersenen en ruggenmerg heeft, zelf nauwelijks koken. Toet: “Ik kan door mijn aandoeding een half uur per dag staan, de rest van de tijd lig ik hier in dit bed dat in de woonkamer is gezet. Zelf liggend koken is niet te doen, althans: mij is het nog nooit gelukt lacht ze.”

Tranen van blijdschap

Toch raakt Toet geëmotioneerd als ze vertelt hoeveel Kim voor haar betekent: “Het is echt onbeschrijfelijk wat Kim allemaal voor me doet. Dat is zo moeilijk in woorden te vertellen.  Kim is echt een lichtpuntje voor mij. Nu heb ik tenminste normale maaltijden. En inderdaad: er zijn afhaalmaaltijden of je kunt eten bestellen. Alleen heb ik niet zo’n dikke portemonnee. Ja, Kim is echt een kanjer.”  

Weer of geen weer

Kim laat zich niet door een regenbui stoppen en komt soms als een verzopen katje aan bij de mensen die ze helpt. Op de vraag waarom Kim dit allemaal doet heeft ze een helder antwoord: “Ik kom zelf uit een lastige periode in mijn leven. Ik heb therapieën gehad en geleerd dat het helpen van mensen mijn heel veel voeldoening en energie geeft. Ik word er heel gelukkig van.”

Garagebox vol met tweedehands waar

Naast het eten dat zij regelt, kreeg zij gaandeweg ook overgebleven spullen van mensen. Deze spullen, zoals speelgoed en kleding, geeft zij weg aan mensen die het kunnen gebruiken. Inmiddels heeft zij een – geleende – garagebox vol met tweedehands waar. “Ja, al die spullen zijn er ook bijgekomen. En eigenlijk ben ik wel op zoek naar een ruimte voor uitgifte zodat mensen het daar kunnen uitkiezen. Dus mocht je iets weten, laat het dan weten. En zo hoop ik een meer en meer Zandvoorters gelukkig te maken.”