Ga naar Content

Verpleegkundige Mirjam: "De coronacrisis leek soms wel als een film"

ALKMAAR - De afgelopen maanden vertelden verschillende zorgverleners in hun vlogs op onze site hoe zij de zwaarste maanden van de coronapandemie beleefden. Nu spreekt NH Nieuws opnieuw met hen om terug te blikken en vooruit te kijken op wat er de komende maanden als zorgverlener én mens op hen afkomt. Vandaag: verpleegkundige neurologie Mirjam Feijen van de Noordwest Ziekenhuisgroep in Alkmaar.

Foto: Privéfoto

"In maart volgde ik net als iedereen het nieuws en we zagen hoe het virus vanuit het zuiden van Nederland langzaamaan naar ons toe kroop. Dat vond ik heel spannend. Uit het ziekenhuis kwamen ook al snel interne mails waarin stond dat we ons moesten voorbereiden, dat het virus ook hier zou komen en dat er dingen zouden gaan veranderen. Het voelde als een zware onweersbui die je op je af ziet komen: iedereen stond op scherp, maar niemand wist wat we uiteindelijk konden verwachten en ineens barstte de bom.

Afdelingen isoleren

Al snel holden we in het ziekenhuis achter de feiten aan. Onze afdeling was een ‘schone’ afdeling, dus er lagen geen patiënten met corona. De longafdeling aan de andere kant van de gang had wel coronapatiënten en al snel zagen we hoe steeds meer kamers van de longafdeling in isolatie moesten, de muren kwamen echt op ons af. Dat leek wel een film! Op het hoogtepunt was zelfs onze halve afdeling nodig om de besmette patiënten te isoleren.

Ik voelde ook een grote bezorgdheid naar de mensen op onze afdeling: hoe ging ik hen beschermen tegen dit virus? Er zat slechts een klapdeur tussen onze kwetsbare groep en de coronapatiënten. We merkten ook dat onze afdeling rustiger werd. Mensen bleven liever thuis met neurologische klachten dan dat ze in een ziekenhuis wilden zijn.

"Ik heb in de afgelopen 35 jaar van alles geleerd, maar ik wist soms niet hoe ik grip kon krijgen op de situatie"

mirja, verpleegkundige

Ik probeerde mijn werk niet mee naar huis te nemen. Ik ben niet snel in paniek en denk altijd dat alles wel goed komt, maar ook ik merkte nu spanning en druk. Ik heb in de afgelopen 35 jaar van alles geleerd, maar ik wist soms niet hoe ik grip kon krijgen op de situatie. Ik heb thuis ook een man en drie kinderen, die wilde ik ook beschermen tegen de situatie dat ik misschien toch corona mee naar huis zou nemen.

Omgekeerd vond ik het ook lastig dat ik tegen mijn kinderen moest zeggen dat ze geen vrienden meer over de vloer mochten laten komen. Na een tijdje merkte ik dat het virus niet meer 24/7 mijn hoofd beheerste en benutte ik die ruimte voor het schrijven van teksten en liederen. Dat gaf me weer energie om er weer vol voor te gaan, want uiteindelijk is het mijn werk, mijn plicht en mijn passie om zieken te helpen.

Een gedicht dat Mirjam aan het begin van de coronacrisis maakte:

Tekst gaat door onder foto

Een gedicht dat Mirjam aan het begin van de coronacrisis maakte - Foto: Mirjam Feijen

Nu in de zomermaanden zijn we weer druk op de afdeling. De poliklinieken zijn weer open, de operatiekamers zijn weer bezet, dus de echte coronadrukte is er nu wel af. Uiteraard zijn alle voorschriften er wel nog, maar onze afdeling ligt weer vol. Op een gegeven moment kregen we zelfs een belletje van de dienstdoende verpleegkundigen van de longafdeling en Intensive Care: ‘het is hier nu echt weer rustig, kunnen we jullie een handje helpen?’ Dat was bijzonder.

Ik heb de afgelopen tijd ook kunnen bijkomen van de eerste hectische maanden. Ik ben drie weken vrij geweest en toen besefte ik wel: ik ben toch wel wat moe in mijn hoofd van de coronadrukte. Elke dag was anders, elke dag deden we weer nieuwe inzichten op. Tijdens mijn vakantie heb ik ook bewust geen journaals gevolgd, om even helemaal te ontspannen.

Een van de vlogs die Mirjam tijdens het hoogepunt van de coronacrisis maakte:

Tekst gaat door onder video

Verpleegkundige Mirjam vlogt voor NH Nieuws - NH Nieuws

Nu hoor je dan dat vooral de twintigers zorgen voor nieuwe besmettingen. We hebben ook wat collega’s in die leeftijdcategorie. De een is er wat minder mee bezig dan de ander, mij baart het soms ook wel wat zorgen. Maar ik ben klaar voor een eventuele tweede golf. We zijn nu voorbereid en weten een beetje wat we kunnen verwachten. Het voelt rustiger voor mij.

Uiteindelijk is het ook niet te voorspellen. We hebben in het ziekenhuis coronateams die richtlijnen opstellen, maar die worden ook met enige regelmaat aangepast. Ik heb dus met mezelf afgesproken om de rust te bewaren, alert te blijven en dan zie ik wel wat er gebeurt. Deze keer zal corona nog steeds wel een storm zijn die je aan ziet komen, maar het is voor mij niet meer die donderwolk die je ineens overvalt."

NH Nieuws gaf de afgelopen maanden een platform aan het ziekenhuispersoneel dat de coronacrisis bestrijdt. Bekijk hier alle vlogs.