Ton (71) ging bijna dood aan corona, en herstelt nu nog: "Ik dacht: dit wordt niks"

Het is half maart als zowel Ton als zijn vrouw Lea ziek worden. Het blijkt corona te zijn. Lea herstelt vrij snel, maar dat geldt niet voor haar man die opgenomen moet worden in het ziekenhuis. Op de Intensive Care wordt hij aan de beademing gelegd en kunstmatig in slaap gehouden. "Toen kwam ik van de beademing af, maar mijn longen pakten het niet op. Dus toen moest ik weer aan de beademing. En op een gegeven moment zeiden ze: 'we kijken het nog een paar dagen aan, want wij weten het ook niet meer'", legt Ton uit. 

Over twee periodes verspreid lag hij zes weken in kunstmatige slaap. Het was emotioneel een zware tijd voor zijn vrouw Lea. "Tot twee keer toe heb ik ongelooflijke angst gehad dat hij het niet meer zou halen. Z'n pak hing al klaar. Daar hadden we ook over kunnen praten samen. Ik dacht al dat ik de adressen voor de rouwkaarten moest verzamelen." 

Tekst gaat verder onder de foto

Na anderhalve maand weer op bezoek 

Medicijnen brachten hem er uiteindelijk toch weer bovenop. En na anderhalve maand mag Lea haar man eindelijk bezoeken in het ziekenhuis. "Dat heb ik als bizar, heel erg ervaren. Dat je hem niet meer kon opzoeken. Pas op 16 mei mocht ik hem weer opzoeken."

Sinds twee weken is hij weer thuis. Ondertussen volgt hij speciaal op maat gemaakte therapie bij Lindendael in Hoorn. Want ook al kan hij het nog navertellen: de ziekte heeft een enorme weerslag op Ton gehad. "Er blijft niks meer van je over. Ik ben optimist van oorsprong, maar dacht wel: dit wordt niks."  

Van de fiets, naar de rollator 

Het heeft hem wel verbaasd hoe snel hij achteruit is gegaan. "In maart fietste ik nog, speelde ik accordeon. Dat kan ik nu niet meer. Ik heb beneden een rollator, boven een rollator. Ik kan dan met moeite de trap opkomen. Het beseft me wel hoe kwetsbaar je bent. Zo loop je rond, en zo zit je in een rolstoel hier in Lindendael. En dan ben ik nu alweer aardig op weg. Ik probeer zonder hulp wat te lopen, ik kan zelfstandig naar het toilet en douchen doe ik met een stoel in de douche. Zo probeer ik stapjes te maken. Maar ze hebben we gezegd dat ik een jaar nodig heb om er weer wat bovenop te komen."