Hoogleraar over stakingen bij Tata: "Of het zin heeft, is koffiedik kijken"

Directe aanleiding voor alle stakingen was het plotselinge vertrek van Theo Henrar, de directeur van de Nederlandse tak van Tata Steel. Ruim een maand geleden stapte hij onverwachts op, waarbij werknemers vanuit IJmuiden al snel vermoedden dat zijn vertrek eigenlijk een ontslag was vanuit het moederbedrijf van Tata Steel in India. Werknemers vrezen al langer voor gedwongen ontslagen en reorganisatie binnen het bedrijf, en Henrar maakte zich daar al jaren hard tegen.

Schenk legt uit waarom het vertrek van Henrar zo'n klap was: "Het IJmuidense deel van het bedrijf meent dat Tata in Nederland recht heeft op een bekwame directeur die doet waar de Nederlandse wet hem toe verplicht: opereren in het belang van Tata Nederland, en niet in het belang van Tata Group. De stakers willen niet worden afgescheept met iemand die aan de leiband van India loopt, en dus niet met iemand die niet primair de belangen van Tata Nederland verdedigt."

Of de stakingen zin hebben, is volgens de hoogleraar 'koffiedik kijken'. "Ik heb in de praktijk meegemaakt dat stakingen veel effect hadden, denk bijvoorbeeld aan de automobielindustrie, aan het OV, aan de gezondheidssector, maar ook wel dat ze weinig bereikten. Halstarrig optreden leidt tot niets, zo blijkt uit de industriële geschiedenis, dus als de Tatabazen op school geschiedenisles hebben gehad, is hen er alles aan gelegen om tot een 'goed' resultaat te komen."

Economische gevolgen

Wat de economische gevolgen van de stakingen zullen zijn, is volgens Schenk nog niet in te schatten. "De gevolgen van stakingen worden vaak overdreven, maar dit is wel afhankelijk van de reactie van de bestuurder. Als er uiteindelijk constructief overleg ontstaat tussen bestuur en werknemers, zie je bijna altijd dat de tijdens de staking verloren productie door middel van extra inspanningen van de voormalige stakers weer snel ingehaald wordt."

Henrar, die begon bij Tata Steel toen het nog Hoogovens heette, maakte er geen geheim van zich hard te maken voor de IJmuidense tak van het bedrijf.