HAARLEM - Het is voor iemand die goed ziet al vaak verwarrend, al die corona-pijlen en strepen op de grond, de verruimde terrassen en hekken; laat staan als je nog maar vijf procent ziet. De Haarlemse Pauline van Heuven heeft een visuele handicap en ziet het even niet meer zitten om alleen de stad in te gaan. Ze moet de hele dag obstakels overwinnen met haar hond Irsa hoopt nu dat de gemeente wat voor haar én de andere slechtzienden in de stad, kan betekenen.
"Laat het duidelijk zijn, ik wil geen huilverhaal houden. Ik wil proactief zijn en in oplossingen denken", vertelt Pauline van Heuven, terwijl ze staat op de Grote Markt in Haarlem. Ze is samen met goede vriendin Maria naar het centrum gekomen om NH Nieuws te laten zien hoe het is om als slechtziende door de winkelstraten te lopen (zie bovenstaande videoreportage).
Geen boodschappen
Door een erfelijke afwijking is Pauline's zicht de afgelopen acht jaar steeds verder achteruit gegaan. Voor de coronacrisis lukte het haar goed om alleen de stad in te gaan. "Ik wist mijn weg te vinden, ging naar de kroeg, kon zelfstandig boodschappen doen. En toen brak 'de pleuris' uit", lacht ze.
Terwijl Nederland aan het hamsteren sloeg, moest Pauline noodgedwongen thuis blijven. "Iedereen was in paniek, in de supermarkt liep iedereen door elkaar, ik kon er niet meer veilig heen." Gelukkig kon Maria de boodschappen voor haar doen. Haar steun en toeverlaat de afgelopen drie jaar, ook nu weer.
Slecht te lezen
Want doordat de maatregelen zijn versoepeld en de terrassen weer buiten staan, is een wandeling door de stad een enorme opgave geworden voor Pauline en haar hond. Ze moeten zich op de Grote Markt een weg langs de hekken banen en in andere straten vaak noodgedwongen op de straat lopen. De pijlen en waarschuwingssymbolen op de grond zijn voor Pauline niet te lezen en de veiligheidsvoorschriften in de winkels zijn ook in een voor haar veel te klein lettertype opgesteld.
Binnenkort loopt ze met onder meer een medewerker van de gemeente een 'schouw' door het centrum, om te kijken of er wellicht wat aanpassingen gedaan kunnen worden. Zodat ook de visueel beperkten zich makkelijker door de stad kunnen bewegen.
Overwinning
Ze heeft ondertussen wel al een kleine overwinning geboekt. "Ik kan namelijk de plexiglas schermen bij de kassa's niet zien en kan ook niet goed de opening vinden. Daarom schuurde ik telkens met mijn hand langs de rand van het scherm en dat is scherp. Mijn handen zaten daarom onder de wondjes. Een handige oplossing is om het af te tapen." En dat laatste gebeurde op haar verzoek bij één van de verstigingen van Albert Heijn in Haarlem, zoals op de foto hieronder te zien is.
Haar hond Irsa begeleidt Pauline altijd via de linkerzijde, zo dicht mogelijk langs de panden. Zo is ze namelijk opgeleid en dat is de veiligste manier. Maar in bijvoorbeeld de Grote Houtstraat wordt van je verwacht dat je rechts blijft lopen. En dus moeten Pauline en Irsa vaak tegen de stroming in, wat weer ergernissen oplevert bij tegenliggers.
Dat laatste merkt Maria ook vaak. "Je voelt gewoon de irritatie bij mensen. Maar geef elkaar een beetje de ruimte. Sommige mensen blijven gewoon op hun telefoon kijken en merken het niet eens dat ze eraan komt. Kijk gewoon een beetje uit je doppen, zou ik zeggen."
Niet aaien!
En, tot slot, waarschuwt Pauline nog maar eens dat Irsa niet geaaid mag worden. "Behalve dat ze van slag kan raken, kan ze ook een 'besmettingshaard' worden als iedereen haar gaat aaien." Ze is blij dat Maria nu mee is, dat scheelt een oververmoeid hoofd aan het einde van de dag. Pauline schrijft op Facebook over haar ervaringen in de stad, die zijn hier te lezen.
💬 Whatsapp ons!
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0630093003!