DEN HELDER - Weidevogelonderzoeker Wim Tijsen treurt om de dood van een tureluur. C73 was een bijzondere tureluur voor Wim omdat hij de vogel, zestien jaar geleden, als kuikentje van een ring heeft voorzien. Al die jaren kon hij bijhouden waar ze was. C73 is 300 keer door waarnemers gezien en talloze keren gefotografeerd, maar na augustus 2019 is het stil gebleven. C73 is zeer waarschijnlijk dood.
Steevast keerde C73 terug naar haar Balgzandpolder om te broeden. Op Facebook heeft Wim Tijsen een prachtig verhaal geschreven over zijn band met deze vogel: "Ze worden bijna familie van je, omdat je precies weet waar ze op enig moment verblijven, met wie ze broeden, of ze nest- en broedsucces hebben en hoe hun trekroute verloopt."
Na afgelopen zomer bleef het helaas stil rondom de vogel. De onderzoeker hoopte nog op een goede afloop: "Ik had nog een hele kleine stille hoop dat ze misschien ergens anders zou overwinteren, en opeens voor mijn neus zou staan bij het Normerven of op de ijsbaan in de Normerpolder. Maar dat is niet gebeurd, dus ik ga ervan uit dat ze ergens na 2 augustus 2019 aan haar einde is gekomen..."
Dit jaar viert Wim zijn 25-jarig jubileum als weidevogelonderzoeker. Voor Noord-Holland is hij daarmee van grote waarde voor de bescherming van weidevogels zoals kieviten, grutto's en tureluurs.
Vrijwilligers
Voordat C73 werd geboren, had Wim al contact met haar aanstaande ouders: C06 en A86. C06 was de weduwe van tureluur C68, die vogel werd door Wim maar liefst twintig jaar gevolgd. C68 verdiende zijn bijnaam 'Ouwe Bil' met recht.
De nu betreurde vogel C73 was dus de 'dochter van de weduwe van ouwe Bil'. Door deze bijnamen houdt Wim de band met zijn vogels in ere.
Lees hieronder het verhaal dat Wim Tijsen op Facebook schreef over zijn band met C73 en sta even stil bij het werk, dat talloze vrijwilligers en professionals jaar in en jaar uit doen om er voor te zorgen dat wij nog zo lang mogelijk kunnen genieten van onze weidevogels.