Ga naar Content
Gooi

Huizense Margreet (51) keert door corona na drie jaar terug in de zorg: "Ik ben meer dan ooit nodig"

14 april 2020, 07.50 uur · Aangepast 14 april 2020, 08.04 uur
Door: Sjoerd Stoop · Foto: Amaris Zorggroep

HUIZEN - Het had niet veel gescheeld of Huizense Margreet Koopman had nooit meer in de zorg gewerkt. Ze stopte drie jaar geleden, de nacht- en weekenddiensten braken haar te veel op. Door het coronavirus pakt ze de draad nu toch weer op. "Ik heb er geen seconde over getwijfeld om me weer te melden. Alle handjes helpen. Zorgpersoneel is harder nodig dan ooit."

Foto: Amaris Zorggroep/Privéfoto

Margreet heeft haar eerste week als verpleegkundige net achter de rug. Dat ze dat nu zo zou zeggen, had ze een paar weken geleden nooit verwacht. "Ik ben nu drie jaar gestopt met mijn werk in de zorg. Ik heb jarenlang als verpleegkundige gewerkt. Maar die nacht- en weekenddiensten... Als je zo lang in de zorg werkt, gaat dat je wel opbreken. Toch stond ik de afgelopen drie jaar nog wel ingeschreven. Onlangs begon ik mezelf af te vragen waarom en besloot ik mezelf uit te gaan schrijven. Dat had ik ook bijna gedaan, totdat er een oproep kwam om dat alsjeblieft niet te doen. Door het coronavirus was alle hulp meer dan nodig."

"Als je hoort hoe hard er gewerkt wordt om het virus te beteugelen, wil je weer helpen. Dan moet je helpen"

Margreet Koopman

De oproep zette Margreet aan het denken. Al snel besloot ze de draad weer op te pakken. Ze trok de stoute schoenen aan en meldde zich om te helpen. "Het zorgvak zit in je dna. Als je mensen kunt helpen, dan doe je dat. Zo is het voor mij ook altijd geweest. Het is een roeping. En zeker als je de verhalen hoort van hoe het coronavirus om zich heen grijpt en dat er bijvoorbeeld in ziekenhuizen heel veel overuren worden gedraaid om het virus te beteugelen, dan gaat het toch wel weer kriebelen. Dan wil je weer helpen, dan moet je helpen. En ik kan helpen, ik weet alles. Dus waarom zou ik het dan niet doen?" 

Snel aan de slag gegaan

Vier weken geleden meldde Margreet zich aan om te gaan helpen. Al snel rinkelde de telefoon. "Als ik er zo op terugkijk, was het best een hele rare situatie. Ik werd gevraagd om Amaris te komen helpen, een organisatie die ik eigenlijk helemaal niet kende. Ik woon nog niet zo heel lang in Huizen, dus ik had geen enkel idee. Ik werd naar het complex Voor Anker gestuurd, een verzorgingshuis waar veel mensen met dementie wonen. Ik tikte het in op de navigatie en stapte op de fiets. Uiteindelijk bleek het gewoon bij mij om te hoek te zijn. Ik heb m'n fiets neergezet, heb kennisgemaakt en ben eigenlijk meteen aan de slag gegaan."

Foto: Amaris Zorggroep

Samen met haar collega's moest Margeet meteen vol aan de bak. Net als veel andere verzorgingshuizen heeft ook Voor Anker een afdeling klaargemaakt voor de opvang van coronapatiënten. "We begonnen met een lege hal, alles moest nog gebeuren. Ik heb de knop omgezet en ben aan de slag gegaan. We hebben razendsnel een noodhospitaal opgebouwd. Nu pas achteraf realiseer ik me eigenlijk was we gedaan hebben. Het was ontzettend indrukwekkend. Als je bedenkt wat we gedaan hebben, wat we allemaal moeten doen. Het lijkt wel oorlog. Zo'n situatie als nu heb ik echt nog nooit meegemaakt, niemand eigenlijk. Maar we beseffen allemaal dat het werk dat we leveren meer nodig is dan ooit tevoren."

"Het voelt erg goed om er weer te staan en wat te kunnen betekenen"

Margreet koopman

Nu alle bedden klaar staan, wordt het allesbehalve rustig voor Margreet en haar collega's. "Nu gaat het werk met de patiënten beginnen. We beginnen stap voor stap. Eerst twee mensen, straks vier. En dan meer en meer. We hebben heel veel werk. Je moet je voorstellen dat er een vol bureau staat met een hele stapel papieren. Dat proberen we nu stuk voor stuk weg te werken. Ik heb nu een paar dagen vrij. Dat was ook wel nodig na zo'n eerste week. Komende donderdag ga ik weer aan de slag. Het voelt goed om er weer te staan. En voor hoe lang? Dat weet ik niet. Ik wil helpen zolang mijn hulp nodig is."

Zorgen dat alles weer 'normaal' wordt

Haar kersverse baan in de zorg, geeft Margreet meteen weer een vertrouwd gevoel. "Ik heb er echt nooit spijt van gehad dat ik destijds gestopt ben, maar het voelt echt weer als toen. Het is vertrouwd. Je gaat elke dag weer naar je werk met een missie. We moeten er met z'n allen voor zorgen dat we het coronavirus kunnen beteugelen. Dat zal nog wel even duren. Maar we werken er allemaal hard aan om er voor te zorgen dat het leven weer een beetje 'normaal' wordt. Natuurlijk ben je niet zomaar van het coronavirus af, maar het zou fijn zijn als het weer zo normaal wordt dat er in het ziekenhuis ook weer 'gewoon' werk gedaan kan worden. Dat er nieuwe heupen gezet kunnen worden, of noem maar op. Dan hebben we al een hele grote stap gezet." 

Lees ook

Corona in 't Gooi
📰 Blijf op de hoogte van het laatste nieuws via onze speciale site
📺 Kijk naar de extra uitzending van NH Radio en deel jouw verhaal
✉️ Tip ons met jouw nieuws via het tipformulier
💬 Meld je aan voor de NH Gooi-nieuwsdienst via Whatsapp. App 'NH GOOI AAN' naar 0888505651