Gehandicaptenzorg in coronatijd: mooie en moeilijke momenten bij Sherpa in 't Gooi

"Normaal werk ik met hout en sta ik in de winkel," vertelt Erika Doornekamp. Zij woont in Huizen samen met acht andere mensen met een verstandelijke beperking. "Ik mis mijn klanten heel erg. Maar nu maken we placemats voor de bejaarden hier in de buurt, dat is ook gezellig."

Alles is anders op dit moment in de gehandicaptenzorg. Maar de medewerkers doen hard hun best om het leven van hun cliënten zo gewoon mogelijk te maken. "Ze mogen niet meer naar hun dagbesteding toe. Daarom organiseren we alle activiteiten nu bij hen thuis," zegt begeleider José Sanders.

Dat het af en toe ook moeilijk is, vertelt José in de reportage hieronder.

(Tekst loopt door onder video.)

"We proberen er met elkaar het beste van te maken," aldus José. En dat leidt ook vaak tot creatieve oplossingen en leuke initiatieven. "Er kan veel hier. We doen nu elke dag ochtendgymnastiek in de tuin. En in plaats van het oud papier dat we normaal gesproken ophalen, brengen we nu het glas van mensen in de buurt naar de glasbak. Hebben we weer even een uitje. Dus ik ben best wel trots op hoe we het als organisatie allemaal regelen."

Toch is er ook het gemis. "Mijn ouders en vrienden mogen niet meer op bezoek komen. Dat is erg saai," vertelt Bas Verschoor. "Ik kan niet wachten tot ik mijn vrienden weer kan knuffelen," vult Michel de Graaf aan. "Ze bellen vaak dat ze op de koffie willen komen, maar dat kan nu even niet helaas."

Daarom hopen de bewoners dat alles snel weer bij het oude is. "Ja, laat dat coronavirus maar vlug overwaaien, het land uit," zegt Erika Doornekamp. "Dan kunnen wij weer gewoon naar ons werk en gelukkig worden."

Medewerkers in de gehandicaptenzorg moeten nu extra creatief zijn in het verzinnen van activeteiten voor cliënten. José Sanders vertelt in de video hieronder hoe ze dat bij Sherpa aangepakt hebben. "Soms bieden we extréém maatwerk." En vooruit, Hendrik mag nog even de groeten doen...