Wim mag zijn gehandicapte kind niet meer zien: "Dan wordt dat jongetje nog eenzamer"

Eind maart blijkt een van de bewoners van Noorderhaven besmet met het coronavirus. De zorginstelling neemt meteen maatregelen om erger te voorkomen. De bewoners mogen niet meer van het terrein af, de dagopvang wordt gesloten en er mag niemand meer op bezoek komen. 

Directeur Peter Droog: "Dit is natuurlijk een enorme opgave voor de bewoners. Cliënten snappen het niet en worden boos. Het is een enorme toer om het aan ze uit te leggen. Ook voor de ouders is het vreselijk. Je wil elkaar een knuffel geven, een aai over de bol of even vasthouden."

Groot risico dat hij gaat krabben en bijten

Wim Rijnders maakt zich zorgen om zijn kind: "Huub heeft geen taal. Hij kan niet praten en kan dus ook niet aangeven hoe hij zich voelt. Hij had een oorontsteking en daar moet hij last van hebben gehad, maar hij kan niet aangeven dat hij pijn heeft. Huub leeft op routines, maar nu mag hij op zondag niet naar huis en kunnen wij door de week niet bij hem langs."

Omdat Huub niet duidelijk kan maken wat hij vindt of voelt, kan hij bij onbegrip gewelddadig worden. Dat is Wim's grootste zorg, nu hij en zijn vrouw hem niet meer regelmatig kunnen zien.

"Het grote risico is dat hij gaat krabben en bijten als hij zich niet begrepen voelt. Wij hebben er jaren aan gewerkt om te voorkomen dat gewelddadig wordt, maar onze angst is dat we helemaal opnieuw moeten beginnen. Als hij de begeleiders pijn doet, wijzen ze hem natuurlijk af en dan wordt dat jongetje nog eenzamer dan hij al is."

"Lieve papa en mama, ik mis jullie"

Om het leed voor Wim en zijn vrouw wat te verzachten, sturen de begeleiders een kaart namens Huub:

"Lieve mama en papa, ik mis jullie en hoop dat ik snel weer naar huis mag om lekker met jullie mee naar het strand te gaan en te knuffelen."

Wim: "Dan staan de tranen in je ogen. Als je al 24 jaar zo bezig bent met je kind, is het heel moeilijk om elkaar niet meer te zien."