Mantelzorgers in de knel door coronavirus: "Stel je voor dat ik nu ziek word?"

De Muiderbergse was zelf jarenlang mantelzorger en oprichter van het platform Mantelzorgelijk. Ze ontvangt al een paar dagen veel schrijnende berichten dat ze besloten heeft een hulplijn te openen. "Wij putten uit een enorme ervaring door jarenlange mantelzorg en vaak kun je met eigen ervaringen heel veel lotgenoten weer op weg helpen", legt ze uit. Op de eerste dag van het meldpunt werden ze al 300 keer gebeld. 

Mantelzorgers staan voor een duivels dilemma: blijf ik zorg leveren of houd ik zoveel mogelijk afstand? Muiderbergse Ans Niewöwhner is zelf mantelzorger voor haar zoon Mike en legt uit dat ze eigenlijk geen keus heeft. "Geen zorg leveren is geen optie, want dat houdt Mike niet vol."

Daarnaast is ze bezorgd over de toekomst en probeert ze niet over die scenario's na te denken. "Stel je voor dat ik ziek word, wie zorgt er dan voor Mike? Of stel je voor als hij ziek wordt?", vertelt ze. 

Normaal is haar zoon vier dagen op de dagbesteding en werkt Ans. "Sinds maandag is dat ineens pats, boem gestopt. Ik kan dus niet meer naar m'n eigen werk, dus ik zit een beetje in een spagaat." Ze werkt in de zorg en daar is ze hard nodig. Maar daar kan ze nu niet naartoe omdat ze voor haar zoon moet zorgen. "En dat terwijl ik mij daar zo nuttig kan maken."

Hygiëne

Maar ze is ook bang dat Mike het virus oploopt, want hij heeft een slechte weerstand. "Ik wil zijn wereld nu gewoon heel klein houden en de buitenwereld ver weg houden. Dus als ik iemand anders voor Mike laat zorgen ben ik bang dat die het virus mee naar binnen neemt. Dus we zitten nu 24 uur op elkaars lip", zegt ze lachend. 

Dagtaak

Ze let heel erg op haar eigen hygiëne. "Het eerste wat ik doe als ik binnenkom is handen wassen. Jassen blijven beneden, schoenen gaan uit. Heel veel dingen in de was, voor m'n gevoel doe ik er dan alles aan", legt ze uit.

Samen met medebestuurder Aletta Makken bemant Marjolijn de telefooncentrale. "Ik heb de telefoon continu bij mij. Het is wel een dagtaak om al die telefoontjes te beantwoorden, maar wel heel dankbaar werk", vertelt Aletta. "Heel veel sociale hulp is gesloten, dus deze hulplijn is erg belangrijk."

Ze probeert een luisterend oor te bieden en te helpen waar ze kan. "Ik heb een zorgmedewerker aan de telefoon gehad die een dementerende vader heeft waar ze elke dag is. Maar ze moet ook met het openbaar vervoer om te werken op een gesloten groep met verstandelijk gehandicapten. Dat was echt een heel groot dilemma en ze wist echt niet wat ze nu moest kiezen. Of je kiest voor de groep, maar dan zit je vader alleen of andersom", vertelt ze. "Dat is wel lastig hoor."

Hulp voor de hulp

Marjolijn vindt dat de overheid de mantelzorgers moet helpen. "Er moet heel snel hulp op gang komen, want ik vind het heel triest dat we steeds dat ondergeschoven kindje blijven." Als er niets gedaan wordt, loopt het spaak denkt ze. "Dan ben ik bang dat straks steeds meer mantelzorgers op zichzelf aangewezen zijn", zo besluit ze.