Ellen woont antikraak en staat over zeven maanden op straat

Tien jaar geleden had Ellen nooit kunnen bedenken dat ze noodgedwongen antikraak zou wonen in een zwaar verouderd flatje zonder centrale verwarming. Ze was getrouwd, had drie kinderen en woonde in een prachtig huis. 

Het ging haar voor de wind, totdat ze vijf jaar geleden in een scheiding belandde. Het huis dat ze met haar ex-man had, werd verkocht. Ellen moest op zoek naar een eigen woning, maar vond niks wat ze kon betalen. Ze kwam op straat terecht en zwierf met haar drie zoons door Haarlem. 

"Ik paste steeds op huizen van mensen die op vakantie waren. Een keer konden we een maand in een huis blijven in Haarlem-Noord, dat was zo fijn."

Geen urgentie

Ellen klopte aan bij de gemeente Haarlem aan voor een sociale huurwoning, maar kreeg te horen dat ze geen recht had op een urgentieverklaring omdat ze co-ouderschap heeft met haar ex-man. Volgens de regels hebben de kinderen dan al een huis en daarom krijgt Ellen geen voorrang op een sociale huurwoning.

En via de normale weg komt ze niet in aanmerking voor een sociale huurwoning. Ze staat bijna vier jaar ingeschreven, terwijl ze pas kans maakt bij een inschrijftijd van acht tot elf jaar.  

Vrije sector

Ellen werkt als baliemedewerkster in een ziekenhuis en kan een huurwoning in de vrije sector met geen mogelijkheid betalen. 

Uiteindelijk kon Ellen een antikraakwoning krijgen waar ze dik 400 euro per maand voor moet betalen en waar de kosten voor gas, water en electra nog bij komen. 

Maar een eigen plek voelt als een zegen. "Ik ben zo blij met deze woning. Ik ben helemaal niet materialistisch. Dat ik gewoon m'n eigen keukenkastje heb waar mijn spullen in staan is al zo fijn."

Toekomst

Helaas kan Ellen niet zo lang meer in de flat blijven. De gebouwen staan op de nominatie om gesloopt te worden en daarom moet ze er over zeven maanden uit. 

"Daarna heb ik niks. Hopelijk komt er nog een mogelijkheid om ergens anders antikraak te gaan wonen, maar voorlopig is deze situatie uitzichtloos."