In de serie Iconen voegen we iedere keer een nieuw portret toe aan de eregalerij van Noord-Hollandse grootheden. Deze week is dat Alexandra Radius, de beste ballerina die ons land ooit heeft gekend.
Alexandra Radius begon al heel jong met ballet. Op achtjarige leeftijd werden haar talenten al gezien en op vijftienjarige leeftijd bood het Nationale Ballet haar een contract aan.
Goede voeten
"Ik moest en zou dansen", zegt Radius. "Ik wist alleen niet dat het zo snel zou gaan. Dat kon toen. Ik was zestien en toen kreeg ik al solorolletjes. Ik heb het geluk gehad dat ik een heel goede opleiding heb gehad. En dat ik een getalenteerd lichaam heb, goede voeten heb en sterk ben. Dat heeft natuurlijk erg geholpen."
Biografie
Naam: Alexandra Radius
Geboren: Amsterdam, 3 juli 1942
Beroep: Ballerina
Erelijst: Theaterdansprijs (1983), VSCD Oeuvreprijs (1989), Eremedaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje (1990)
Is ballet topsport? Op die vraag is het antwoord resoluut: "Ja, het is absoluut topsport. Meer topsport dan voetbal: wij werken de hele dag. We beginnen 's morgens met een les van een uur of anderhalf uur. Na een kwartier pauze werken we de hele dag door. Als je een voorstelling hebt, werk je tot 16.00 uur. En dan ben je om 18.00 uur weer in het theater. 's Avonds, na de voorstelling, ben je pas klaar. "
"Ik moest en zou dansen"
Als ballet topsport is, kun je dan ook uit vorm zijn? "Ja, natuurlijk. Als je een blessure krijgt. Ik ben gelukkig gezegend geweest dat ik nooit blessures heb gehad. Maar na een blessure moet je weer in conditie komen", legt Radius uit.
"Na de vakantie moet je ook altijd weer in conditie komen. Ik deed bij de afwas spitzen aan mijn voeten, opdat ik die druk hield. Want als je dat niet doet en je gaat na vijf weken je spitzen aandoen, dan doet dat ontzettend pijn."
Afscheid
Radius kijkt met genoegen terug op haar imposante carrière. Haar laatste optreden was bijzonder, maar ze kijkt er ook nuchter op terug: "Ik heb alles gedanst wat ik wilde dansen: de mooiste rollen, zoveel. Toen dacht ik: 'je moet tevreden eindigen, niet zuur en rancuneus'."