Remy en zijn vrienden: jonge flamingo's krijgen steeds meer kleur

Het gaat goed met de jonge flamingo's die bij Hoenderdaell uit het ei zijn gekropen. Ze hebben inmiddels ook veren gekregen. Op het oog zijn ze nog volledig grijs, maar langzaamaan beginnen ze hun roze kleur te krijgen. Verzorgster Marielle tilt een van de vleugels op. Daaronder is het roze goed te zien. "De roze pootjes beginnen ook al te komen. Maar het duurt nog wel twee jaar voor ze helemaal op kleur zijn."

Grauw

"De jonge flamingo's blijven nog heel lang die grauwe kleur houden", zegt verzorgster Marielle. "Maar daaraan kan je ze wel goed als jonge vogel herkennen. Dat is dan wel weer heel erg leuk. Ze zijn nu ongeveer vier tot vijf maanden oud en bijna compleet in de veren. Je ziet ook goed dat de kop en de snavel verandert."  

Natuurlijk gedrag

Contact van de verzorgers met de vogels is er niet. "In principe houden we onze afstand",  legt Mariëlle uit. "Omdat we graag willen dat ze natuurlijk gedrag vertonen. Deze zijn natuurlijk wel uitzonderlijk, want ze komen uit de broedmachine. Ze zijn met de hand opgevoed.  Maar je merkt wel dat als ik het hok in ga, ze meteen naar de verste hoek willen. Dus die afstand is heel mooi, daar zijn we echt blij mee."

De vogels hebben duidelijk geen behoefte aan contact met hun verzorgers en dat is maar goed ook. "Als ze naar ons toekomen van: 'ha, wat gezellig', dan heb je kans dat ze zich straks niet meer in de groep aanpassen."

In principe zouden de vogels naar buiten kunnen zodra ze helemaal in de veren zitten, maar aangezien het buiten aanzienlijk kouder is dan binnen, blijven ze nog tot het voorjaar in het binnenverblijf.

Oudste verblijf

Het verblijf van de flamingo's is het oudste van het park. Hier zitten ook diverse soorten kraanvogels, ooievaars en lepelaars. De vogels waren de eerste bewoners van het park, wat toen nog geen dierentuin was, maar een hobbytuin.

"Begin jaren negentig kochten we dit stuk grond", vertelt directeur Robert Kruijff. "Dit was allemaal aardappelgrond. De boer was overleden en de grond kwam te koop. Toen hebben we 110 boompjes geplant en deze verblijven neergezet. Als hobby hielden we vogels en daar kweekten we mee."

In eerste instantie gaf de gemeente geen toestemming om van het akkergebied een woonbestemming te maken, maar als het voor het publiek open zou worden gesteld, bleken er toch mogelijkheden te liggen. Zo ontstond Landgoed Hoenderdaell. Het was nog steeds pure hobby, maar dat veranderde met de komst van leeuwen en tijgers. Dankzij Stichting Leeuw wist ook het grote publiek Anna Paulowna te vinden.