WEST-FRIESLAND - De 62-jarige in Hauwert opgegroeide Wil Groot noemt zichzelf een 'soort West-Friese moderne missionaris'. Hij zet zich in voor meer tolerantie rondom homoseksualiteit en hiv in West-Friesland, maar hij richt zich vooral op het ontwikkelen van kinderopvangcentra in Afrika.
Wil zijn levensmotto is 'Sharing is caring'. "Want weet je, je kan niks meenemen als je de wereld verlaat. Ik maak liever alles op en geef alles weg aan mensen die niets hebben."
Een droom waarmaken
Wil is in 2007 begonnen aan zijn droom, zijn letterlijke droom. Want die kreeg hij op een nacht. Hij liep over een stoffig pad in Afrika en sprak kinderen aan in het veld. Zij waren hun ouders verloren aan hiv. Toen hij wakker werd wist hij het. Hij ging naar Afrika om een boerderij te bouwen waar kinderen konden wonen die hun ouders waren verloren aan aids. En zo geschiedde. Hij vertrok naar Afrika en maakte daar zijn letterlijke en figuurlijke droom waar en bouwde een kinderopvang in een boerderij.
Daarnaast richtte hij Stichting Willen en Doen op en schreef een boek genaamd 'Droom van een Vrijbuiter'. "Alle inkomsten uit het boek gaan naar mijn stichting, zodat ik nog meer crèches kan bouwen."
De weldoener heeft zijn doelen uitgebreid en bouwt nu ook een hospice en een kindertehuis. "Eigenlijk richten we ons op alle armlastige kinderen."
Seropositief
Wil vertelt openlijk dat hij zelf seropositief is. "Maar ik wil de mensen laten zien dat je er alles mee kunt. Ik ben er open over. Het levert me anders alleen maar stress op en dat is funest bij deze ziekte. Daarnaast wil ik vooral bewustwording creëren en wil ik dat mensen toleranter worden. Dat hoop ik te kunnen bereiken in mijn leven."
Naast zijn werk voor Afrikaanse kinderen zet Wil zich ook in als LHBTI-ambassadeur voor West-Friesland. "Toen ik de film 'Het verdriet van West-Friesland' had gezien, wist ik dat ik dat moest doen. Vreselijk dat zoveel jongeren in deze regio niet uit de kast durven komen en daarom zelfmoord plegen. Ik trok me dat aan", zegt hij. "Ik wil mensen bewuster maken en met een open blik naar de wereld laten kijken."
Wil zet zich graag in voor de regio West-Friesland omdat hij vindt dat 'mensen moeten weten wat er in hun omgeving speelt'.
Wil vertelt een anekdote: "Ik stond een keer langs de zijlijn van het voetbalveld op het dorp en een kennis van mij vertelde dat hij het allemaal maar 'zo'n gedoe vond', dat openlijke homo zijn. 'Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg', zei hij. Ik legde hem uit dat door dit hardop te zeggen, die jongens dat misschien horen en zo de kast in schieten. Ik vertelde hem over de film en de zelfmoorden, en dat deed wat met hem. Er stond vijftien man om ons heen en de sfeer veranderde. Iedereen was zich ineens een stuk bewuster en dat merk je dan gelijk. En daarmee maak je dus een verschil, door het bespreekbaar te maken."
Toekomst
Als het aan Wil ligt, is hij nog lang niet klaar met zijn stichting en zijn werk. "De komende jaren wil ik zoveel mogelijk doen voor de stichting. Doorgaan met Afrika en de kinderen helpen. Maar ik heb sowieso een rijk leven gehad. Ik heb de halve wereld gezien. Ik kan er wel zes boeken over schrijven."
Wil zingt zondagmiddag Westfriese liedjes met zijn broer, tijdens een borrel voor de zogeheten 'regenboog 50-plussers', in Brasserie Verleden Tijd in Hoorn. De tweede druk van zijn boek komt binnenkort uit.