Grootste koeienboer op Texel: 'Mest kunnen we makkelijk kwijt op het eiland'

Martijn is aan de beurt om de koeien te melken. Bij toerbeurt melken vader Rien en zijn zoons Rene en Martijn de tweehonderd dieren. Ze hebben het grootste melkveebedrijf van Texel. Een melkrobot is er nog niet, het werk gaat allemaal nog half automatisch in een melkstal.

"We zijn wel bezig met een melkrobot. Op korte termijn komen er vier robots waarin de koeien continue terecht kunnen om gemolken te worden. Het is een hele investering hoor. Het systeem kost toch wel zo'n 500.000 euro. Maar het gaat ook meer melk opleveren", vertelt Martijn, terwijl hij de koeien naar de melkstal drijft. Het gaat allemaal heel relaxed. "Wij hebben nooit stress hoor. En de koeien ook niet." In de melkstal klinkt muziek van de radio. "Dat vind ik lekker en de koeien worden er ook rustig van. "

Konijnen en hazen

Opa van der Star was landarbeider, maar begon na de oorlog voor zichzelf. Hij had toen drie koeien en vijf schapen. "Het was natuurlijk schrapen in die tijd. Mijn vader ging daarom ook stropen. Konijnen en hazen. En naar het strand om te jutten. Dan kon hij weer een schuur bouwen", vertelt Rien. "Wij mochten ook vaak mee. Mooie tijden waren dat. Heel anders dan nu. Ik ben nog een beetje van de oude stempel: oude spullen hergebruiken. Dan zeggen mijn zoons, 'gooi toch weg die troep'. "

"Er wordt nu wel zo negatief gedaan over megastallen, maar het hoeft helemaal niet slecht te zijn", aldus Rene. "In een groot bedrijf kunnen dieren het soms beter hebben dan bij een klein boertje dat de boel verwaarloost. Wij hebben zelf geen megastal. En ik denk dat we met onze 200 koeien ook wel een beetje aan onze tax zitten. Zeker als mijn vader op termijn een stapje terug doet. Maar ik heb niks tegen groei en modernisering." Hij hoeft er niet rijk van te worden. Hij vindt het gewoon mooi om een groot en gezond bedrijf te runnen.

Stikstof

Rene heeft een duidelijke mening over de stikstof-problematiek. "Ik kan er met mijn pet niet bij dat wij boeren de grote vervuiler zouden zijn en dat Schiphol buiten schot blijft. En wat Texel betreft vind ik het niet eerlijk dat wij afgerekend worden op cijfers die landelijk gelden. Wij kunnen hier onze mest op het eiland gemakkelijk kwijt aan agrariërs om ons heen. Er moet zelfs mest van de overkant komen. "

Over opvolging hoeven de mannen zich niet druk te maken. Rene, eind dertig, heeft drie kleine kinderen die allemaal wel boer willen worden. Chelsea, Rene's dochter van tien, heeft al een eigen koe. Het is een gestippeld dier dat ze toepasselijk Stip heeft genoemd. Ze helpt ook geregeld in de schuur en stal. "Poepende koeien vind ik niet vies hoor. Ik ruim het gewoon op."

Om aan te geven hoe het bedrijf gegroeid is in de loop der jaren, maken vader Rien en zoon Martijn de vergelijking met de tijd dat er nog melkbussen waren waarin de melk naar de fabriek vervoerd werd. "Een melkbeurt zou mij nu een dikke zestig melkbussen van 40 liter opleveren", zegt Martijn. "En dat dan drie keer op een dag." Rien vult aan:  "Als je vroeger tien melkbussen aan de weg zette was dat veel. Dan zat je melkkar vol."