Schrijfster Mensje van Keulen verzon als kind al verhalen voor haar broertje en zusje. En haar fantasie heeft haar ook later nooit in de steek gelaten.
Biografie
Naam: Mensje van Keulen
Geboren: Den Haag, 10 juni 1946
Beroep: schrijfster
Erelijst: Zilveren Griffel 1986, Nienke van Hichtumprijs 1991, Vlag en Wimpelprijs 1993, Annie Romeinprijs 2003, Charlotte Kohlerprijs 2011, Constantijn Huygensprijs 2014
Verhalen verzinnen deed Mensje van Keulen al sinds ze zich kan heugen: "Mijn broertje, zusje en ik, moesten altijd vroeg naar bed. Ik lag altijd wakker, heel lang. Zij vroegen dan 'verzin nog eens een verhaaltje.' Dan ging ik van alles bedenken."
schriftjes
Na het verzinnen van verhalen kwam het opschrijven. Dat deed ze eigenlijk al vanaf het moment dat ze leerde schrijven. Daarvoor gebruikte ze schriftjes die ze voor haar kleine zusje moest verstoppen, anders maakte die er tekeningen en krasjes in.
Lees ook Tekstschrijver Ivo de Wijs: "Het interesseert niemand wie de tekst heeft gemaakt"
Tekeningen
En die schriftjes zijn altijd gebleven, want nu nog schrijft ze alles eerst met de hand in schriftjes om de teksten vervolgens op de computer uit te werken.
De personen uit haar verhalen worden voor haar levensecht. Zo echt zelfs dat Mensje die karakters ook echt uit ging tekenen. Ze is dan ook een begenadigd illustrator. Voor het studentenblad Propria Cures maakten ze een tijdje mooie tekeningen van schrijvers. Een paar daarvan hangen ingelijst in haar werkkamer. Maar dat tekenen doet ze niet meer.
"Nee, zonde he?", zegt ze, "maar dat kost ook weer zoveel tijd. Op een gegeven moment heb ik voor het schrijven gekozen."
Geen pensioen
Schrijven blijft ze wel doen. Waarschijnlijk tot ze erbij neer valt: "Ik ga nu weer nieuwe verhalen inleveren, want ik ga nooit met pensioen. Dat kan niet, want ik heb geen pensioen. Maar ik zou ook niet willen."
Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen.
Dit is de laatste icoon voor de zomerstop. De eerstvolgende aflevering is woensdag 28 augustus.
