Het is geen alledaagse vangst voor zeevissers en dus was het even schrikken toen een zeehondje voor de kust van Scheveningen op één van de netten van de UK 152 klauterde. Het diertje, een vrouwtje, bleek doodop en wilde maar één ding: rust.
Daarom had de bemanning tijdens de terugreis geen kind aan het jonge zeehondje, dat grote delen van de terugtocht naar de haven van IJmuiden in dromenland was. "Het was een makkelijke passagier", zegt Eize Zoet, de machinst, tegen NH Nieuws.
Verdrinken
Hij had al snel door dat het zeehondje uitgeput was. "Als we haar hadden laten gaan, was ze waarschijnlijk verdronken, zo moe was het beestje. Toen ze ons zag, dacht ze waarschijnlijk: wat een rare mensen. Maar liever dat dan de verdrinkingsdood."
Een kennis in Urk had inmiddels contact opgenomen met de zeehonden-opvang in Pieterburen. Michael Bakker Paiva meldde zich vanmorgen op het moment dat de UK 152 aankwam bij de aanlegplaats en nam de zorg van de zeehond over. "Een mooie zeehond", zei hij. "Ze is een beetje vermoeid, maar verder in redelijke conditie. Ook dankzij de vissers. Die hebben haar liefdevol verzorgd. Onderweg hebben ze haar genoeg vis gegeven."
Het zeehondje ging ter observatie mee naar de opvang in Pieterburen. Bakker Paiva: "Daar kijken de dierenartsen naar haar en gaat ze aansterken. Dan kan ze weer snel de zee in."
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0630093003!