In de documentaireserie 'De laatste oogst' staat de liefde, passie en diepe motivatie centraal waardoor de tuinders van het volkstuinencomplex 'De Westbatterij' in Muiden worden gedreven. Tegelijkertijd is er de boosheid en teleurstelling over het feit dat de tuinen moeten wijken voor chique villa's. Terwijl het verval in de tuinen intreedt, groeien aan de andere kant de huizen. Vier tuinders zijn gevolgd in het laatste jaar dat ze nog hun groenten, fruit en bloemen van het veld kunnen halen. De serie is verdeeld in vier seizoenen. Vandaag deel 4, lente 2018. Dit deel gaat over het onvermijdelijke einde van de tuinen.
Over volkstuinencomplex 'De Westbatterij'
Het volkstuinencomplex is nauw verbonden met de voormalige Koninklijke Nederlandse Springstof Fabriek. Arbeiders van de fabriek kregen een tuintje. Na de sluiting van de fabriek mochten de tuinders gewoon blijven zitten. Toen steeds duidelijker werd dat achter de tuinen een nieuwe woonwijk zou verrijzen, kwam ook het einde van de volkstuinen in zicht. Dat gebeurde niet zonder strijd, maar die bleek gedoemd te mislukken mede doordat achteraf bleek dat hun grond onderdeel was geworden van een geheime deal tussen de gemeente Muiden en een vastgoedondernemer. In mei 2018 viel uiteindelijk het doek. Ze kunnen wel terecht op een nieuwe locatie, maar zo mooi als het was wordt het nooit meer.
Kijk deel 1: de lente
Kijk deel 2: de zomer
Kijk deel 3: de herfst
De hoofdrolspelers
Jan Hanzen Cor Heijdra Hester van der Heijden Piet Oudshoorn en hond Pedro
Jan is ruim in de tachtig en één van de oudste en langst zittende tuinders van het complex. Al 57 jaar teelt hij zijn eigen groenten. Hij heeft het met de paplepel ingegoten gekregen, want zijn vader was ook al actief op de tuinen. De geboren Muier is er boos over dat hij de 60 jaar niet kan volmaken. "Ik had graag nog een paar jaar willen rommelen", zo zegt hij regelmatig. Zijn tuin zit als een van de eersten op het langgerekte complex en hij kent dan ook veel tuinders. Ondanks allerlei lichamelijke gebreken kan hij de tuin niet missen. In het voorjaar van 2018 is hij verhuisd. Of hij zijn oude tuin mist? We zoeken hem op op de nieuwe tuin.
Cor fietst regelmatig met een goed gevuld mandje achterop zijn fiets vanuit Muiden naar zijn huis in Weesp. Cor heeft fascinatie voor grote groenten. Zo teelt hij speciale grote tomaten, waarvan hij de zaden van zijn dochter uit Canada heeft gekregen. Met zijn gigantische pompoenen heeft hij echt naam gemaakt en die kan hij niet meer achter in zijn fietsmand vervoeren. Pompoenen van ruim vijftig kilo zijn geen uitzondering, maar een liefhebber is hij zelf niet. "Ik hou meer van aardappelen." Hij showt de pompoenen elk najaar voor zijn huis en deelt uit aan de buurt. Maker van de documentaire Joost Lammers daagde hem uit om het laatste oogstjaar een pompoen van 100 kilo te kweken. Dat was niet gelukt, zo bleek in deel 3. Maar met een aantal van rond de 50 kilo mocht resultaat er wezen. Hij krijgt een herkansing op de nieuwe tuin, want hij kan niet zonder zijn hobby.
De Amsterdamse is lid van het bestuur geweest van de volkstuinenvereniging. Ze heeft in die hoedanigheid gestreden om de volkstuinen te behouden. Inmiddels heeft ze haar bestuursfunctie neergelegd en richt ze zich weer helemaal op haar tuinen. "Ik ben in het laatste jaar nog gemotiveerder dan andere jaren." Ook zij heeft het tuinen niet van een vreemde. Ze is de dochter van een boer in de Wieringermeer en heeft ook jarenlang gewerkt op het boerenbedrijf van haar vader. Uiteindelijk is ze definitief in Amsterdam gaan wonen, maar daar begon haar boereninstinct toch weer op te spelen. De tuin in Muiden heeft ze nodig. In de laatste dagen op haar oude tuin is het vooral nog een aantal planten en gereedschap redden. De melancholie slaat toe in dit laatste deel. "De vlag van de projectontwikkelaar wappert nu en niet die van de tuindersvereniging", zegt ze. Ze is wel vol goede moede op de nieuwe tuin aan de slag gegaan, maar heeft eind vorig jaar het toch voor gezien gehouden. In Amsterdam heeft ze een nieuwe stek gevonden.
Piet is ook een échte Muier. Het is eigenlijk boer Piet, want hij had tot een aantal jaar geleden in de weilanden achter de volkstuinen zijn koeien lopen. Op de plek waar de huizen verrijzen, had hij zijn boerenbedrijf. Hij heeft zich laten uitkopen en is daarna begonnen met zijn volkstuin. Piet volgt met grote belangstelling de ontwikkelingen op zijn oude land, waar inmiddels volop wordt gegraven. Waar Piet gaat, gaat ook zijn 16 jaar oude hond. Met zijn kreupele hond Pedro als onmisbare schaduw doet hij zijn laatste ronden naar zijn tuin. Hij ziet in het voorjaar van 2018 hoe de huizen nu echt vorm beginnen te krijgen en de tuinen aan de andere kant definitief in verval zijn.
Piet twijfelde lang of hij door zou gaan met tuinen, maar ook hij gaat door. Pedro is kind van de rekening, want de hond kan de langere wandeling niet meer aan. Hij was al oud en ging in juni 2018, vlak na de laatste opnamen, dood.
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0630093003!