Ilpers naaien dekens voor vluchtelingen op Lesbos: "Voor warmte en troost"

Wekelijks komt de quiltgroep bijeen om te naaien, maar vandaag staat er iets speciaals op het programma: troostdekens maken voor vluchtelingen. "Een troostdeken is een lapjesdeken met drie lagen, bedoeld om warmte en troost te bieden," vertelt Marjan Huisman.

Vanuit de doopsgezinde kerk begeleidt ze mensen die de zogeheten 'comforters' willen maken. "Deze dekens gaan naar Lesbos. Daar zitten veel vluchtelingen en de winters zijn er koud," zegt Marjan. 

Traditie
Er wordt hard gewerkt vandaag. "Ik denk dat we wel drie of vier dekens af krijgen," zegt mede-coördinator Jeannette Stenvers. Het maken van troostdekens wordt steeds populairder. "Maar eigenlijk is het al een oud gebruik. Na de Tweede Wereldoorlog ontvingen wij in Nederland dekens uit Amerika. Wij zetten die traditie nu eigenlijk voort."

Snijden, strijken, naaien en stikken: de groep vrouwen uit Den Ilp en Landsmeer is druk in de weer. "Ik heb er al wel een paar honderd genaaid," denkt deelneemster Netty Lebbing. Moe? "Nee hoor, ik kan nog wel even door."

Vluchteling
Janny van Bergen gaat secuur te werk. "Ik snijd alle lapjes precies op maat, vijftien bij vijftien centimeter." Ze heeft haar mooiste stoffen meegenomen. "Zodat de vluchtelingen het gevoel hebben dat er iemand aan ze denkt," zegt ze.

De dekens zijn multifunctioneel. "Je kunt er op of onder liggen. Maar ik heb ook wel eens gezien dat vluchtelingen hun bezittingen erop leggen, de vier punten naar elkaar toe vouwen en hop, de 'zak' over hun schouder gooien als ze weer verder moeten," vertelt Ine Lucas.

'Leuker dan geld geven'
Uiteindelijk worden alle lapjes aan elkaar genaaid en samengevoegd tot een grote deken. De vrouwen zijn trots op het resultaat. "Ja, dit is geweldig om te doen. Het is gezellig, we maken contact en we doen ook nog iets voor een ander," zegt deelneemster Petrie Horstman. Anneke de Graaf beaamt dat. "Je kunt ook gewoon geld geven aan het goede doel, maar dit is leuker."