In 2004 was Edo Paardekooper Overman dakloos en zwierf hij door de straten van Haarlem. Zijn dagen bracht de inmiddels 70-jarige man door met een kop koffie op een druk terras. Hij probeerde op deze manier niet op te vallen. Nu draagt hij de de eretitel Mensenrechtenmens 2018 voor zijn hulp aan andere daklozen.
Edo is de eerste die deze titel gekregen heeft van het College voor de Rechten voor de Mens. Hij versloeg daarmee de twee andere genomineerden, presentator Beau van Erven Dorens en de Straatdokters die zich ook inzetten voor daklozen. Edo won vanwege zijn jarenlange inzet voor individuele daklozen en zijn inzet om samen met anderen invloed uit te oefenen op het beleid. Hij weet nog goed hoe het voelde om zelf dakloos te zijn. "Je hebt geen contact meer met mensen, je hebt geen verhaal meer. Je bent alleen buiten in de kou aan het overleven. Het is vreselijk eigenlijk."
Nu draait zijn leven om het helpen van dak- en thuislozen. Zijn missie begon nadat hij zelf had ervaren dat de hulpverlening lang niet altijd aansluit op de behoeftes van kwetsbare mensen. Als ervaringsdeskundige weet Edo hoe hij deze mensen wel kan bereiken.
Edo werd dakloos nadat zijn vriendin een einde maakte aan hun relatie in een periode dat hij min of meer overspannen was. Edo zag de scheiding niet aankomen en was er niet op voorbereid. "Op een gegeven moment was de deur dicht en stond ik op straat. En dan ben je dakloos."
Verloren
Edo voelde zich verloren en durfde bij niemand aan te kloppen voor hulp. Maandenlang leefde hij op straat voordat hij om hulp durfde te vragen. In de opvang van het Leger des Heils vond hij zichzelf terug. En begon zijn missie zich ook in te zetten voor andere dak- en thuislozen. Edo zag in wat er aan de hulpverlening schortte. "Doordat ik de ervaring kan delen van hoe wanhopig en verloren je je kunt voelen, lukt het mij soms om mensen net weer dat sprankje hoop te geven."
Nooit meer de oude
De periode op straat was het dieptepunt in zijn leven. Maar als ervaringsdeskundige kan hij er nu dus iets goeds mee doen. "Het is niet voor niks dat ik dakloos ben geworden. Dat had een bepaalde oorzaak, een soort onhandigheid misschien hoe je met je leven omgaat. Die onhandigheid is nog steeds aanwezig, dus ik moet ervoor blijven oppassen dat het niet weer misgaat. Die kwetsbaarheid blijft. Ik word niet meer de organisatieadviseur bij een bank zoals vroeger. Dit is wie ik ben geworden en de oude word ik nooit meer."
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0630093003!